Geert Paes
Forum Gegeven Antwoorden
-
He Leen,
Ca gluconaat op zich verlaagt het kalium gehalte idd niet, maar werkt wel cardioprotectief (je kan na toediening met Ca gluconaat dus gaan zien dat je ECG afwijkingen tgv hyperkalemie zich herstellen). De reden waarom je toch ziet dat het kalium gehalte bij veel van de dieren die je infuus en Ca gluconaat geeft, gaat dalen, is inderdaad omdat je infuus aan het geven bent. Bij veel honden met addison kan je enkel met het infuus de elektrolyten weer terug normaliseren. Uiteraard is dit maar tijdelijk en als je het infuus terug stopt en geen mineralocorticoid opstart dan zullen de elektrolytafwijkingen gewoon terugkomen. Om deze reden is het dan ook belangrijk om een mineralocorticoid op te starten.
Hierbij heb je de keuze tussen zycortal en fludrocortisoneacetaat. Zycortal is idd zeer kostelijk voor grote honden. Weet sowieso dat de startdosis zycortal die aangegeven wordt op de bijsluiter voor veel honden hoger dan nodig is! Voor veel honden volstaat een startdosis van 1.1 tot 1.5 mg/kg (de bijsluiter zegt 2.2 mg/kg). Met die lagere startdosis kan je dus al een beetje geld uitsparen. Is het toch voor de eigenaar te duur om met zycortal te werken dan is fludrocortisoneacetaat helemaal prima als alternatief!
Wat is het verschil nu tussen beiden? Zycortal heeft ENKEL een mineralocorticoid effect en GEEN glucocorticoid effect en het minderalocorticoid effect is sterker dan dat van fludrocortisoneacetaat. Dit wil zeggen dat zycortal in sommige honden wat beter werkt om de elektrolyten te normaliseren (en genormaliseerd te houden) dan fludro. Dat gezegd zijnde, krijg je de meeste honden ook mooi onder controle met fludro hoor, maar soms moet je een iets hogere dosis geven of moet je nog extra zout toevoegen om het Na en Cl op peil te houden. Verder zal je bij honden die fludro krijgen vaak lagere dosissen van glucocortico s (bv prednisolone) nodig hebben, omdat fludro zelf ook een glucocorticoid effect heeft. Honden die een hoge dosis fludro krijgen, hebben soms (op termijn) zelfs helemaal geen glucocortico s nodig.
ELKE HOND MET ADDISON moet initieel wel opgestart worden op een glucocorticoid (in de kliniek kan dat dexamethasone zijn, thuis is dat meestal prednisolone of cortisoneacetaat). Dit omdat ELKE HOND MET ADDISON een tekort heeft aan glucocortico s. Honden die zycortal krijgen, zullen altijd glucocortico s daarnaast nodig hebben (omdat zycortal geen glucocorticoid effect heeft).
De dosis aanpassing voor de mineralocortico s gebeurt overwegend op basis van de Na en K waarden, terwijl de dosis aanpassing van de glucocortico s vnl gebeurt op basis van het klinische beeld: blijft de hond wat lethargisch, heeft hij wat maagdarmklachten, heeft hij een milde anemie en/of lymfocytose dan heeft hij meer glucocortico s nodig. Heeft de hond daarentegen PUPD, polyfagie, spieratrofie, veel hijgen etc dan heeft hij minder glucocortico s nodig.
Hopelijk maakt dit alles verder duidelijk! Kijk zeker ook even in de kennis database daar staan ook nog heel wat vragen/antwoorden over (DOCP (zycortal): hoe de exacte dosis en frequentie van toediening bepalen; wat het verschil is tussen prednisolone en cortisoneacetaat etc).
Veel succes met je addison patienten!
Geert
-
He Erica,
Dat is een goede vraag! Het hangt hierbij heel erg af van geval tot geval en van 1) hoe erg het dier gedehydrateerd is 2) hoe lang het dier al gedehydrateerd is 3) waarom het dier gedehydrateerd is 4) of je verwacht dat er nog steeds factoren aanwezig zijn die ervoor zullen zorgen dat het dier gedehydrateerd blijft.
Als je bv. een dier hebt dat een tijdje gebraakt heeft en/of diarree heeft (acuut begonnen) en daardoor bv. 6% uitgedroogd is en er is geen tegenindicatie om het dier snel te gaan rehydrateren dan kan het bij zo`n dier nuttig zijn om hem tijdens de openingsuren van de kliniek zo goed mogelijk proberen te hydrateren met IV infuus, tegelijkertijd behandeling op te starten om het braken en diarree te doen stoppen (en dus verdere dehydratatie te voorkomen) en hem dan s avonds bv. naar huis te sturen –> op dat moment kan je dan opnieuw evalueren hoe gedehydrateerd hij nog is (dat zou dan normaal al een stuk beter moeten zijn) en als hij nog steeds uitgedroogd is of als je bv. verwacht dat hij nog verder vocht gaat verliezen door bv. braken en diarree dan zou je hem net voor het naar huis gaan bv. nog extra subcutaan infuus kunnen geven en hem dan de volgende dag opnieuw zien en opnieuw evalueren en indien nodig nog bijkomend infuus geven.
Is het eerder een chronisch probleem (bv. dier met chronische nierziekte) of is er een tegenindicatie om snel te gaan rehydrateren dan is het niet zo nuttig om enkel gedurende een paar uur van de dag wat IV infuus te geven en dan s nachts te stoppen en de dag erna weer opnieuw te beginnen. Bij deze dieren is er namelijk nood aan eerdere tragere maar continue rehydratatie. Je zou het bij dergelijke gevallen (als de dehydratatie niet te uitgesproken is) dan wel kunnen opvangen door te werken met subcutaan infuus of evt. een voedingssonde waarlangs ze extra vocht kunnen krijgen, maar als de dehydratatie echt uitgesproken is dan hebben deze dieren echt baat bij een kliniek waar ze 24u infuus kunnen geven en belangrijker nog, ook 24u aanwezig zijn om het dier om de zoveel uren te kunnen onderzoeken en te herevalueren of het infuusbeleid moet aangepast worden.
Het is helaas dus geen eenduidig antwoord en hangt heel erg af van geval tot geval. Ik heb wel vaker klinieken gezien waar ze bv. chronische nierziekte katjes door de dag aan het infuus hingen en dan s avonds met eigenaar naar huis en dat vind ik persoonlijk niet zo zinvol. Ik denk dat je dan bij die dieren beter gewoon volledig met subcutaan infuus of voedingssonde werkt (als ze algemeen goed zijn en slechts weinig uitgedroogd zijn) of dat je ze naar een 24u kliniek doorstuurt (als ze algemeen niet goed zijn of plots een erge stijging in nierwaarden hebben of erg gedehydrateerd zijn).
Hopelijk kan je hiermee verder 😉
Geert
-
He Michelle,
Je hebt deze hond al mooi opgewerkt! Het feit dat zijn soortelijk gewicht zo mooi naar omhoog gaat met het wegnemen van water lijkt inderdaad dat het hoogstwaarschijnlijk om primaire of psychogene polydipsie gaat. Bij nierproblemen zou je zeker niet verwachten dat hij zijn urine goed kan concentreren en bij nierproblemen zien we ook typisch niet dat hele lage soortelijk gewicht van 1.000 dat je bij deze hond hebt gezien, dus de nieren zullen wel in orde zijn. Wat betreft diabetes insipidus zou je dan weer helemaal niet verwachten dat de urine geconcentreerd wordt met het wegnemen van water omdat dat juist het probleem is bij de diabetes insipidus gevallen: zij kunnen net niet concentreren omdat ze geen ADH aanmaken (centraal) of omdat hun nieren niet goed reageren op ADH (perifeer of nefrogeen). De PUPD die we typisch zien tgv hypercalcemie wordt ook veroorzaakt door een partiele nefrogene diabetes insipidus, dus hierbij zou je ook verwachten dat het soortelijk gewicht van de urine gewoon laag blijft na wegnemen van water. Hetzelfde zien we bv bij hypoadrenocorticisme en ook bij bv. infecties (bv. urineweginfectie) met E.coli. Ik raad normaal standaard aan om bij de PUPD
ers toch ook een calcium meting, basaal cortisol en urinecultuur te doen om deze zaken uit te sluiten. Ik zou dat ter volledigheid nog wel doen bij dit hondje al gaat dit hoogstwaarschijnlijk allemaal normaal zijn. Wat ik wel zeker en vast nog bij dit hondje zou doen is zijn galzuren pre-en postprandiaal bepalen. Het signalement kan zeker passen bij een portosystemische shunt of microvasculaire dypsplasie en de PUPD die we bij deze aandoeningen zien, is zeker ook voor een deelpsychogeen`. Dus dat is zeker nog een belangrijke om uit te sluiten. Veel van deze dieren hebben ook volledig normale leverenzymen. Doe zeker zowel pre-als postprandiale galzuren, want ik heb er ook al gezien met normale preprandiale galzuren en abnormale postprandiale galzuren. Hou ons op de hoogte indien er toch nog iets uitkomt!Succes ermee!
Geert
-
He Tineke,
Bij deze 🙂
Groetjes
Geert
-
He Maaike, ik heb je case gecopy/paste naar dit forum. Dit is het forum om klinische cases te bespreken 😉 Lieve collega`s, kan iemand Maaike helpen? Onthou: dit is een veilige plaats om je mening te geven. Niemand velt een oordeel 😉
-
He Pim,
Corticosteroiden zijn nodig (aan fysiologisch dosissen) voor een goede doorbloeding en integriteit van de wand van het maagdarmkanaal. Een tekort aan cortico`s kan bijgevolg leiden tot gastro-intestinale klachten, maar ook tot maagdarmbloedingen. Fulminante maagdarmbloedingen zien we gelukkig niet zo vaak bij Addison, maar het kan wel voorkomen en ik heb er toch wel aan een aantal gezien waarbij het gastro-intestinaal bloedverlies ontzettend uitgesproken is.
Hopelijk kan je hiermee verder!
Geert
-
He Pepijn,
De beste manier om uit te leggen hoe je een zink flotatie (met centrifugatie) doet, is daar je het volgende filmpje te tonen: (17) Fecal Centrifugation – YouTube
Bekijk dit filmpje, gemaakt door Kansas State University en alles zal duidelijk worden 😉 Moest de link niet werken, copy/paste dan – Fecal Centrifugation Kansas University – in the zoekbox van youtube en dan kom je bij het filmpje uit.
Wat betreft het aanschaffen van een goede microscoop voor thuis .. dat vind ik een beetje een moeilijke vraag en ik weet niet of ik de juiste persoon ben om deze te beantwoorden. Wat wil je thuis gaan doen? Ik bedoel naar wat voor dingen wil je kijken onder de microscoop? Als je echt naar cytologische preparaten wil bekijken zoals bloeduitstrijkjes, afdrukpreparaten van de huid, aspiraten van weefsels etc. dan kan je het beste een microscoop met 4 lenzen (4x, 10x, 40x en 100x vergroting) nemen. De 100x vergroting is de lens waarbij je olie moet gebruiken. Deze lens is nodig als je echt naar lichaamscellen (bloedcellen en weefselcellen) wil kunnen kijken. Wil je eerder enkel naar grotere structuren gaan kijken dan kan het voldoende zijn om een microscoop met slechts 3 lenzen (4x, 10x, 40x) te nemen. Om beelden op te kunnen slaan, wordt het onmiddellijk wel vaak een stuk duurder, omdat de microscoop dan extra opties moet hebben (zoals bv. aangesloten camera of usb uitgang of mogelijkheid tot bluetooth of wi-fi connectie). Een goedkope oplossing om beelden op te slaan is door met je smartphone foto`s te nemen van wat je ziet. Ik doe dit wel vaker en het geeft toch behoorlijk mooie foto s. Je moet dan gewoon de camera van je smartphone over de eye piece (het gedeelte van de microscoop waar je doorheen kijkt) houden. Soms is het even zoeken tot je het beeld mooi in zicht krijgt, maar op deze manier heb ik al vaker heel mooie foto s gemaakt 😉
Hopelijk kan je hiermee verder!
Groetjes
Geert
-
He Raphaela,
Ik heb het even gevraagd aan een van onze anesthesisten en zij raadde het volgende aan:
– Combinatie Tramadol en Gabapentine
– of Paracetamol (acetaminophen) 10-15 mg/kg 2 tot 3 keer per dag (dit geven de neurologen ook regelmatig als pijnbestrijding, zeker wanneer bv. een NSAID niet mogelijk is). Paracetamol mag NIET gegeven worden aan dieren met nier- of leverziekte.
– Buscopan gebruik ik zelf helemaal niet vaak, omdat er maar zeer weinig studies beschikbaar zijn rond gebruik en effectiviteit ervan bij honden.
Jammergenoeg hebben we dus niet heel veel goede orale pijnalternatieven voor honden die geen NSAID mogen hebben. Hoewel ik wel moet zeggen dat paracetamol wel redelijk goed werkt!
Geert
-
He Barbara,
Mmmmm die resultaten van die tweede ACTH stim zijn wel echt niet wat je zou verwachten … Ergens klopt er iets niet, want met zo n klinisch beeld lijkt deze hond echt wel niet voldoende gecontroleerd te zijn, maar het is uiteraard ook best eng om de trilostane te gaan verhogen met zo`n ACTH stim resultaten.
Sowieso wil je echt 100% zeker zijn van je Cushing diagnose, maar het lijkt wel alsof je dat bent: het klinisch beeld past erbij, het hoge ALP en dan de LDDST resultaten. Je zou zeker nog een echo abdomen bijkomend kunnen doen om te zien of de bijnieren toch ook wel effectief vergroot zijn en vooral ook om te zien of deze hond toch niet met een bijniertumor zit (want deze reageren soms minder goed op trilostane). Ik zou dat dus zeker nog bespreken om te doen met de eigenaar.
Verder zou ik aanraden om ter volledigheid ook nog de hematologie te doen en het Na en K te bepalen –> moest de hond wat anemie hebben, lymfocytose en/of hypoNa en/of hyperK dan kan dit allemaal wijzen op te veel trilostane en dus hypocortisolisme en in dit geval wil je zeker de trilostane even stoppen of verminderen. Is de hematologie en zijn het Na en K volledig normaal dan wil dit wel niet zeggen dat het niet kan dat de hond toch te veel trilostane krijgt, maar dan zit je alleszins nog niet met fulminant hypocortisolisme. Verder zou ik bij deze hond geneigd zijn om de ACTH stim eens op een later tijdstip in de dag te herhalen (bv. 9-12 uur na de trilostane). Soms zien we dat honden een heel sterke onderdrukking hebben 2-4 uur na trilostane, maar dat ze later in de dag wel een heel mooie stimulatie hebben (of zelfs hoge cortisolwaarden hebben). Als dit het geval is dan kunnen we wat meer gerust zijn dat het toch niet om uitgesproken hypocortisolisme gaat. Als hij echt heel mooi stimuleert met hoge cortisolwaarden later in de dag en je bent ervan overtuigd dat zijn klinische klachten echt door ongecontroleerde cushing komt dan zou je de dosis trilostane nog wat kunnen verhogen (en dan zeker 2 weken later weer terug op controle laten komen).
Het is zeker ook mogelijk om hem op een andere manier te gaan monitoren: bv. door een pre-pil cortisol waarde (cortisol net voor je trilostane geeft). In de bijscholing over Cushing vind je heel veel informatie over andere manieren om cushing te monitoren en wat je moet doen wanneer de ACTH stim lage waarden geeft etc. Dus ik zou je zeker aanraden om even rap te kijken naar het deel over monitoring van cushing 🙂
Veel succes ermee!
Geert
-
Pfff … wat een case, Kim!!
Ik moet zeggen dat ik zelf nog nooit iets gelijkaardig heb gezien, dus ik hoop dat er misschien andere collega s zijn die dit al eens eerder hebben gezien en je kunnen helpen. Fijn dat je er foto s hebt bijgestoken, want die tonen wel heel mooi hoe duidelijk dat er oedeem aanwezig is! Dat is wel echt behoorlijk uitgesproken he!! En zo raar dat dat steeds weer vanzelf lijkt weg te gaan. Ik vermoed dat de korstige huidletsels telkens secundair aan de erge zwelling ontstaan? Ik vermoed dat dat ergens veroorzaakt zal zijn door druknecrose van de huid ofzo, maar als je daar meer info over zou willen hebben, zou je er uiteraard altijd eens een huidbioptje van kunnen nemen.
Mijn bedenkingen wat die oedemen betreft:
1) Kan er sprake zijn van telkens kleine veneuze microthrombi die de bloedafvoer van dat betreffende gebied belemmeren?? Ik heb dat wel al gezien bij aanwezigheid van 1 thrombus, maar nog nooit zo op en afgaand op verschillende plaatsen. Maar het kan wel nuttig zijn om op het moment van zo n zwelling eens een volledig stollingspanel (aPTT, PT, d-dimeren, fibrinogeen) te doen om te kijken of er daar iets van aanwijzingen zijn voor een mogelijke thromboembolie.
2) Gaat het hier om een veralgemeende vasculitis? Ook daarvoor vind ik het een heel rare presentatie en vind ik het heel raar dat dat dan op en af zou gaan. Het is jonge Britse Korthaar en zijn MCV is ook wat laag. Zit dit katje toch met een rare presentatie van FIP? Ik heb nog nooit FIP op dit soort manier gezien, maar zeg nooit nooit .. Als het een heel gemotiveerde eigenaar is dan zou je evt PCR voor corona antigen kunnen laten uitvoeren op fijne naaldaspiraten van lever, milt en mesenteriale lymfeknopen. Uiteraard kan je, zelfs als het om FIP zou gaan, de diagnose op die manier nog missen en ik moet ook heel eerlijk zijn dat er geen andere zaken aanwezig zijn die wijzen in de riching van FIP, maar puur op basis van het signalement zou ik het wel ook niet durven uitsluiten ..
3) Gaat het hier om congenitale arterio-veneuze malformaties? Komt zeer zelden voor bij honden en katten en er is in de literatuur niet veel over te vinden, maar die kunnen ook perifeer oedeem veroorzaken. Meestal is dat dan wel blijvend en ik zou niet onmiddellijk verwachten dat dat zo op en af gaat en telkens op een verschillende plaats is, dus ook weer dit is iets waarbij het beeld niet volledig past. Indien je stollingsstoornissen hebt uitgesloten en evt verdere diagnostiek voor FIP hebt gedaan dan zou je kunnen overwegen om ze door te sturen naar Gent eventueel voor een CT angiogram. Zoals gezegd: ik vind het wel echt vergezocht dat het dit zou zijn, dus ik ben maar hardop aan het nadenken 😉
4) Ten laatste (en misschien wel het belangrijkste ;-)): hoe zit het met het hart van deze kat?? Misschien is het toch ook de moeite om eens een echocardio te laten uitvoeren. Soms hebben ze bij HCM niet onmiddellijk duidelijke afwijkingen bij auscultatie en op RX thorax. Moest deze kat nu toch met HCM zitten en wat linker atrium vergroting dan zou dat natuurlijk een mogelijke oorzaak kunnen zijn voor thrombose. Dus ik zou zeker een echocardio overwegen bij dit katje.
Ik hoop dat er nog collegas zijn die verder wat raad kunnen geven. Heeft iemand iets gelijkaardigs al eens eerder gezien?? Of heeft iemand een extra idee?? Laat het dan even weten 😉
-
He Sanne,
Heel lastig geval!! Vooral omdat je zit met een eigenaar die niet veel meer wil doen …
Er zijn twee mogelijke oorzaken voor het mogelijk niet reageren op de enrofloxacine:
1) de hond heeft een andere ziekte dan ulceratieve colitis
2) de hond heeft ulceratieve colitis, maar de e.coli is resistent aan de enrofloxacine
Ik denk dat het tweede meest waarschijnlijk is (er komt veel resistentie voor bij de E.coli`s). Ik zou je aanraden om nog even contact op te nemen met de patholoog die de biopten heeft bekeken en met hem/haar de pathologie overlopen en vragen of hij/zij zeker is dat het hier om ulceratieve colitis gaat. In de ideale wereld wil je bij ulceratieve colitis kunnen bevestigen dat het effectief gaat om aanwezigheid van E.coli in de macrofagen van de colon mucosa. Dit kan de patholoog doen op basis van immunohistochemie en/of FISH. Je kan aan de patholoog vragen om nog bijkomend immunohistochemie te doen om te bevestigen dat er intracellulaire E.coli s aanwezig zijn (en dus je diagnose van ulceratieve colitis tgv invasieve E.coli te bevestigen). De meeste laboratoria in Belgie bieden geen FISH aan, maar je kan wel de paraffine coupes opvragen en opsturen naar de UK (labs@langfordvets.co.uk). Bij Langfordvets in de UK doen ze FISH voor 65 Britse pond (dus iets van 80 euro). Moest immunohistochemie dus niet mogelijk zijn dan zou je ook nog altijd die FISH test kunnen laten doen. Ik zou zeker aanraden om de eigenaar te proberen overtuigen om op het minst nog die bijkomende test(en) te laten uitvoeren zodat je tenminste 100% zeker bent van je diagnose.
Bijkomend zou het dan absoluut aangeraden zijn om nog een bioptje van de colon mucosa te nemen om daar een cultuur en antibiogram te laten op doen. Het is nl zo dat zeer veel E.coli s al multiresistent zijn en een recente studie (zie hier: Escherichia coli-associated granulomatous colitis in dogs treated according to antimicrobial susceptibility profiling – PubMed (nih.gov)) heeft aangetoond dat wanneer je je antibioticum keuze doet op basis van het antibiogram dat er goede resultaten bekomen kunnen worden. Ik veronderstel dat deze eigenaar niet zal willen dat je een nieuw biopt gaat nemen. Wat ik in dit geval zou aanraden is om het volgende te doen: zorgen dat het rectum van de hond zo leeg mogelijk is (alle ontlasting eruit halen met je vinger ;-)) en dan met een steriele swab zo diep mogelijk naar binnen gaan en voorzichtig langs de wand van de darm bewegen en dat opsturen voor cultuur. OPGELET: het is mogelijk dat je hier een mengcultuur gaat terugkrijgen en dat je geen info gaat krijgen over de E.coli, maar de hoop is dat het labo toch een E.coli kan isoleren en je een antibiogram kan geven zodat je toch een beetje meer weet over mogelijke gevoeligheid van de E.coli. Het is uiteraard beter om een cultuur op een biopt van de colonwand te doen (want dan heb je effectief de intracellulaire E.coli), maar als de eigenaar dat niet ziet zitten dan zou ik het proberen met een swab.
Gebaseerd op de studie die ik hierboven heb vermeld, was het meest gebruikte antibioticum bij honden met ulceratieve colitis die een resistente E.coli hadden Meropenem (10 mg/kg subcutaan 2/dag gedurende 6 weken) of Doxycycline (10 mg/kg per dag gedurende 6 weken). Meropenem is SUPER duur en is een humaan antibioticum dat eigenlijk alleen maar gebruikt mag worden wanneer er echt geen andere optie is. Ik vind het niet verantwoord om Meropenem in te zetten tenzij je een cultuur en antibiogram hebt dat toont dat echt niets anders mogelijk is. Sowieso denk ik dat het omwille van de hoge kostprijs waarschijnlijk voor deze hond geen optie is. Hopelijk is doxycycline nog een optie bij deze hond. In andere studies wordt er soms ook nog vermelding gemaakt van rifampicine, clarithromycine en ciprofloxacine. In sommige gevallen werkt ook florfenicol. Maar voor al deze antibiotica is er ook al veel resistentie … Soms is een combinatie van meerdere antibiotica nodig. Ik zou sowieso aanraden om eerst te proberen om 1) te bevestigen dat het hier om ulceratieve colitis met intracellulaire E.coli gaat en dan 2) een cultuur en antibiogram te krijgen en dan van daaruit verder te gaan. Mits de juiste behandeling zal ongeveer 75% van honden met ulceratieve colitis goed reageren op behandeling. Bijkomende behandelingen die nog kunnen helpen zijn een vezelrijke voeding (evt kan je ook psyllium toevoegen aan de voeding om het vezelgehalte te verhogen) en soms kunnen sulfazalzines ook helpen.
Zo, dat was het 😉 Hahahaha, geen kort en snel antwoord, maar hopelijk kan je hiermee verder!!
-
He Puck,
Dit zijn zo`n vervelende gevalletjes!! Ik zou me in dit geval nu wel zorgen maken over die gestegen nierwaarden. Wat was het soortelijk gewicht van de urine op dit moment (even zeker zijn dat het om een renale azotemie gaat, maar dat zal waarschijnlijk wel). En was er verder nog iets te zien in de urine (pyurie, hematurie, proteinurie etc?). Van hoe lang geleden was het vorige bloedonderzoek (toen de nierwaarden nog volledig normaal waren)? De vraag is natuurlijk of deze hond toch geen chronische pyelonefritis. Ik zou in dit geval een kweek met antibiogram doen. Ik zou in dit geval ook gaan behandelen, omdat ik zou willen weten of die nierwaarden mogelijk verbeteren met behandeling van de infectie. Als eerste keuze kan je gaan voor amoxicylline of amoxi-clav in afwachting van de kweek resultaten. Op basis van die resultaten moet je dan misschien je antibiotica gaan aanpassen. Ik zou een week na het starten van de antibiotica de kweek opnieuw herhalen (toch zeker zijn dat hij nu negatief is) en op dit moment ook de nierwaarden herhalen (in de hoop dat deze verbeteren met behandeling). Qua duur van behandeling vind ik het heel moeilijk om te zeggen … Als we kijken naar de consensus richtlijnen dan raden ze bijna nooit langere behandeling dan 2 weken aan. In mijn ervaring heb ik er wel al gezien die langer nodig hebben .. Was het bij deze hond echt steeds een e.coli en nooit een andere bacterie? Dan is de vraag toch of die bacterie niet ergens persisteert (bv. in het nierbekken). Ik durf dan soms wel minstens 4 weken te behandelen. Verder is het enorm belangrijk dat jullie helemaal zeker zijn dat er niets meer speelt (hematologie, biochemie, elektrolyten, evt toch nog een contrast urogram (maar kans is groot dat er daar niet veel uitkomt) of indien het een zeer gemotiveerde eigenaar betreft zelfs meer ideaal een vaginocystoscopie om te zien of er daar toch niet iets speelt. Zeker indien de voorgeschiedenis niet helemaal duidelijk bij deze hond zou zijn (bv. laattijdig geadopteerd en sinds begin al klachten met urinewegen).
Hopelijk kunnen jullie hier verder mee!!
Succes!
Geert
-
He Maaike,
Hoe doet deze hond het ondertussen? En was de ACTH stim normaal?
Was het mogelijk toch gewoon een acute (mogelijk infectieuze) gastro-enteritis? Of is de hond nog steeds slecht?
Geert
-
Bedankt voor deze aanvulling, Wouter! Heel goed en belangrijk om te weten!
-
He Puck,
Echt een moeilijk gevalletje!! De kat zal sowieso wel beginnende nierziekte hebben en dit zal vermoedelijk wel de hypertensie verklaren en waarschijnlijk ook de PUPD. Ik blijf het wel raar vinden dat de kat daar dan zoveel van zou vermageren. Ik zou misschien toch ook nog even verder kijken naar het maagdarmkanaal of mogelijke oorzaken voor malabsorptie? Als de eigenaar gemotiveerd is, zou ik nog vitamine B12 en foliumzuur bepalen en indien vitamine B12 verlaagd is dan zou ik zeker ook het TLI (12 uur nuchter) eens meten. Mogelijk heeft deze kat toch iets van chronische enteropathie (ze hebben zeker niet allemaal duidelijke maagdarmklachten) of iets van EPI (exocriene pancreasinsufficientie) dat zorgt voor wat minder opname van voedingsstoffen? Indien nog niet gebeurd, zou ik ook het calcium bepalen (maar ik geloof dat dat al gebeurd was). Hypercalcemie kan ook leiden tot PUPD (al is het wel meer bij honden met hypercalcemie dat dit een typische klacht is en niet zo typisch bij katten). Komt daar allemaal niets uit dan denk ik dat je deze kat echt heel goed hebt opgewerkt. Dan zou ik aanraden om op zoek te gaan naar een voeding die zeer caloriedens is (maar liefst niet te hoog in fosfor, omwille van de nieren). Evt. een voedingsdeskundige als Esther Plantinga (Nutrissues | Pet Nutrition Consultancy) eens contacteren? Ik zou zeker ook aanraden om het TT4 en fT4 nog eens te bepalen binnen een 3-4 maanden en om elke 6 maanden een standaard bloed- en urineonderzoek bij deze kat te doen. En daarnaast natuurlijk zorgen dat je de bloeddruk op een goed peil krijgt!
Succes ermee!!
Geert
