Geert Paes
Forum Gegeven Antwoorden
-
He Valerie,
Haar intact zijn, zal zeker een grote invloed hebben, dus ik zou zeker aanraden om haar zo snel mogelijk te steriliseren. Opgelet: soms hebben ze dan echt ineens een stuk minder insuline nodig, dus ik ga ze vaak al onmiddellijk verlagen in insuline dosis (met 25% bv). Is ook fijn als je een freestyle zou mogen plaatsen dan kan je na de sterilisatie wat beter opvolgen wat er gebeurt met de glucose!
Laat weten hoe het afloopt!
Groetjes,
Geert
-
😊👌🤣
-
He Martijn,
Ik ga eerlijk met je zijn: ik denk dat deze hond niet meer op topniveau zal kunnen presteren ..
Ik heb zelf atypische addison (dus enkel een tekort aan glucocorticoiden) en neem dus fysiologische dosissen glucocorticoiden. Het is echt HEEL moeilijk wanneer er plots veel meer stress op het lichaam geplaatst wordt. Onder normale omstandigheden vangen de bijnieren dan op en produceren die net wat nodig is om die extra stress op te vangen, maar als de bijnieren dat niet doen dan moet je het opvangen met extra medicatie te nemen en dat is een beetje ‘natte vinger werk’. Ik weet dat ik extra cortisol moet nemen wanneer ik een extreme fysieke inspanning lever of wanneer er een periode is van meer stress dan normaal, maar het is moeilijk om exact te weten hoeveel dat is, dus soms zit je juist en op andere momenten is het toch niet genoeg en voel je daar de weerslag van.
Ik denk dan ook bij een hond die op dat niveau presteert dat het mogelijk een probleem zou zijn als hij extra cortico’s krijgt, omdat dat mogelijk gezien kan worden als doping? Of moeten we ons daar bij de hondensporters geen zorgen over maken en is dat meer iets voor de race paarden waar miljoenen euro’s mee gemoeid zijn ;-)?? Anyway, ik denk dat het voor de hond beter is om op pensioen te gaan. En sowieso: ook als hij geen topsportprestaties meer levert, evenzeer extra cortico’s geven wanneer er meer stress of meer fysieke inspanning dan normaal van de hond gevraag wordt!Veel succes ermee!
Geert
-
He Karin,
Ik zou je heel sterk adviseren om die foto’s even door te sturen naar Kaatje Kromhout voor officiele beoordeling. Dan heb je ook een verslag voor de eigenaar.
Kost echt niet veel en is super waardevol.
Twee van de 4 foto’s komen maar zeer klein door hier, waardoor we eigenlijk maar 2 opnames hebben om te beoordelen. En ik ben zelf geen radioloog waardoor ik mij ook nooit comfortabel voel om definitieve uitspraken te doen. Die deviatie in de trachea op de VD is altijd verdacht voor evt iets in het mediastinum. Ik zou zelf heel erg geneigd zijn om de echo tegen de borstkas van deze hond te zetten en kijken of er daar iets van massa effect is, vocht zit en/of wat er daar in die rechter craniale longkwab aan de hand is (ik moet eerlijk zeggen dat ik mij zelf veeeel comfortabeler voel met echo van thorax dan rx thorax ;-)). Moest je ze naar Kaatje sturen, laat dan zeker even weten wat zij ervan maakt!
Gezien het bloedonderzoek niets van leucocytose ofzo vertoont, wordt een pneumonie minder waarschijnlijk (de RX past daar ook niet echt bij). Verder kan je ook nog altijd aan longworm denken, maar ook daar past de RX voor mij niet bij. Een echocardio lijkt me zeker geen overbodige luxe bij deze hond, maar ik denk dat er wel nog meer aan de hand is in die borstkas (ik ben wat bang voor een massa). Echo thorax kan zeker ook nog verdere info geven of uiteraard een CT als de eigenaar heel gemotiveerd is.
Succes ermee
Groetjes,
Geert
kromhout706408167.wordpress.com
VETERINARY TELERADIOLOGY Kromhout Medical Imaging Kaatje Kromhout - born and raised in Belgium, Europe - is a doctor in veterinary medicine (DVM, PhD, Cert LAS) with a boundless passion for diagnostic imaging and animal welfare. It didn't take long after … Lees verder
-
Aaarrh, Kim, ik kom zot in jouw plaats 😉 😉
Heb je die nier en ureter etc opgestuurd voor cultuur en evt histopathologie?? Is er daar iets uitgekomen? Heb je nog iets van bloed herhaald bij deze hond?? Is die hyperthermie ook thuis bevestigd of enkel maar bij jou in de praktijk?
Als hij klinisch helemaal perfect is dan kan je evt wat afwachten, maar het is wel raar allemaal he? Ik zou op zijn minst geneigd zijn om nog eens 1 keer algemeen hematologie, biochemie, CRP en urineonderzoek te herhalen zodat je zeker bent dat daar echt alles 100% ok in is. Maar ik kan me ook voorstellen dat de eigenaar dat moglelijk niet ziet zitten als de hond klinisch helemaal geen klachten vertoont.
Sorry, ik weet met deze hond geen raad 😉 Het is zo’n geval dat ik dan liever zelf eens een keer zou zien om dan alles nog eens goed bij elkaar te leggen, dus vind het een beetje moeilijk om ‘vanop afstand’ goed advies te geven ..
Groetjes,
Geert
-
He Nicol,
Helaas wordt de bloeddruk veeeeel te weinig gemeten in de praktijk en dit is echt doodzonde!! Eigenaars (of wij) kunnen niet ‘zien’ dat een dier een hoge bloeddruk is, tot dat het te laat is en ze eindorgaanschade vertonen (bv. acute blindheid, acute neurologische klachten, verslechteren van nierfunctie, verdikking hartspier etc). Volgens de ACVIM richtlijnen die over hypertensie handelen, is het aangeraden om de bloeddruk te meten bij:
1) alle dieren die acute en onverklaarbare klachten vertonen die kunnen passen bij eindorgaanschade zoals acute blindheid of retinale bloedingen of voorste oogkamer bloedig of acute neurologische klachten of proteinurie of verdikking myocard (vooral bij katten)
2) alle ziektes die kunnen leiden tot hypertensie zoals chronische nierziekte, cushing (hond), hyperthyroidie (kat), andere bijniertumoren, …
3) alle dieren ouder dan 9 jaar (gezond of niet gezond) die bv. komen voor hun jaarlijkse controle of vaccinatie –> vroegtijdig opsporen van hypertensie bij deze oudere dieren is heel belangrijk om ergere ziekte te voorkomen, maar ook omdat het soms de eerste ‘hint’ is dat er iets aan de hand is.
Ik vind het helaas een excuus (en geen goed excuus ;-)) dat veel te veel gebruikt wordt dat het niet betrouwbaar is om de bloeddruk in de kliniek te meten. Dit is totaal niet waar! Uiteraard: een kat of hond die stijf staat van de stress of angst zal op dat moment een veel hogere bloeddruk hebben, maar je kan perfect ervoor zorgen dat het dier eerst wat acclimatiseert: laat het wennen aan de ruimte, laat de eigenaar mee aanwezig zijn, hou katten bv gewoon in hun draagbox (verwijder de top en laat ze gewoon zitten onder een dekentje), doe het in een rustige ruimte, wees zelf rustig etc etc. Als je een HDO meter hebt dan kan je perfect de cuff gewoon rond de staart doen bij katten. Dit geeft minimaal stress. Als je doppler hebt dan kan je een koptelefoon gebruiken om het geluid niet hoorbaar te maken zodat er daar ook wat minder stress door is. Meet de bloeddruk VOOR je bloed gaat nemen, temperatuur gaat meten etc… Door met al deze zaken rekening te houden, kan je perfect betrouwbaar een bloeddruk meten. Zie je dat het dier wat gestresseerd is dan weet je gewoon dat je bv. 10-20 mmHg (bij katten die heel veel stress hebben nog meer ;-)) van de waarde kan aftrekken, dus als ik bij een kat in de kliniek een bloeddruk meet van 150 mmHg dan ben ik heel blij, omdat ik ervan uitga dat de werkelijke bloeddruk vermoedelijk wat lager ligt en dus helemaal prima is.
Aan mijn lange uitleg zie je dat ik echt 100% een voorstander ben van de bloeddruk te meten! Bij mij wordt de bloeddruk letterlijk bij ELKE patient die bij ons binnenkomt gemeten (maar ik doe uiteraard geen vaccinaties of gewoon algemene gezondheidsonderzoeken). Toen ik in eerstelijns werkte deed ik enkel de bloeddruk bij de dieren die voldoen aan het lijstje dat ik hierboven heb gezet. Hopelijk krijg je je kliniekmedewerkers overtuigd!! Indien niet dan moeten ze maar eens ons webinar over systemische hypertensie volgen 😉
Groetjes,
Geert
-
He Kim,
Wat een zot verhaal zeg!! Ik vind het zo ontzettend raar dat die nooit zelfs een leucocytose of gestegen CRP of wat dan ook vertoont heeft met dan zo’n veranderingen in de ureter!! Zo bizar! Is de hond nog steeds koortsvrij? Ik hoop dat het probleem voor eens en voor altijd opgelost is. Laat weten hoe het afloopt!
Groetjes,
Geert
-
He Erica,
Ik heb de vraag doorgestuurd naar Joachim.
Groetjes,
Geert
-
He Kim, Ik vind het een ontzettend speciaal verhaal en durf daarom niet goed advies te geven … Ik zou het zo raar vinden dat een fulminante pyelonefritis en pus in de ureter aanwezig zou zijn bij een hond die klinisch helemaal OK is en waarbij het CRP eigenlijk ook niet echt bijzonder gestegen is, nierwaarden normaal zijn, geen leucocytose aanwezig is etc .. En als het probleem in de ureter/nieren zou zitten waarom kwam er dan pus uit de vulva? Er klopt voor mij ergens iets niet, maar ik durf niet goed te zeggen wat .. Is er nog steeds uitvloei uit de vulva of is dat wel volledig opgelost? Hoe sterk was (en is) die ureter gedilateerd? Was (is) er ook dilatatie van de nierbekken(s)? Heb je voor de urinecultuur telkens urine genomen uit de blaas? Via cystocentese of vrij opgevangen? Is het bloedonderzoek nog ooit herhaald na die eerste keer? Heeft deze hond iets van PUPD of iets van andere klachten buiten de koorts en is hij echt 100% klinisch normaal ondanks die hoge temperatuur? Als dit gemotiveerde mensen zijn dan zou ik zeker geneigd zijn om ze misschien even door te sturen naar een internist. Ik denk dat alles nog eens tesamen bekeken moet worden en dat een extra paar ogen daar misschien bij kan helpen? Sorry, ik ben geen grote hulp op dit moment vrees ik .. Laat weten wat eruit komt!!
Groetjes,
Geert
-
He Saar,
Je zal zoals Patricia aangaf, misschien al de eerdere discussie gevonden hebben. Ik weet dat onze zoekfunctie een ramp is (verbetering is in zicht, want begin 2026 wordt de website omgevormd en zou alles stukken beter moeten werken ;-)) dus ik copy/paste hier even voor je de dicussie die Patricia bedoelt:
Gezien het bloedglucose normaal is, lijkt het hier vermoedelijk om renale glucosurie te gaan.
Renale glucosurie wordt meestal veroorzaakt door een tubulair probleem. Dit kan voorkomen als primair probleem of tengevolge van een onderliggende oorzaak.
Verder kan de glucosurie voorkomen als enig probleem (in dit geval spreken we echt van renale glucosurie) of kan het het begin zijn (of deel uitmaken) van Fanconi syndroom. Fanconi syndroom kan primair aangeboren zijn (zoals we vooral veel bij Basenji’s zien, terwijl het bij andere rassen heel zeldzaam is) of het kan ook voorkomen als een verworven probleem. Verworven Fanconi syndroom is bij honden beschreven secundair aan bepaalde intoxicaties (zoals bv aminoglycoside antibiotica, maar zeker ook bepaalde voedingsproducten –> zo zijn er meedere cases in de literatuur beschreven en heb ik er zelf momenteel al 2 gezien met Fanconi tgv
gedroogde kippen snoepjes’ –> dus zeker eens navragen bij eigenaar of ze iets van dergelijke snoepjes geven. Het hoeft niet kip te zijn, ik heb het ook al bij snoepjes op basis van eend gezien). Verder zijn primaire niertumoren en hypoparathyroidie ook beschreven als mogelijk onderliggende oorzaak voor verworven Fanconi. Dus indien nog niet gecontroleerd ook zijn calcium controleren en best ook echo abdomen.Bij Fanconi syndroom gaan ze typisch naast glucose ook bicarbonaat, aminozuren, fosfor en kalium via de urine verliezen. Heb je de elektrolyten gecontroleerd bij deze hond en waren ze normaal? Om na te gaan of dit hondje Fanconi heeft, is het aangeraden om het bicarbonaat gehalte (of idealiter zelfs volledig veneuze bloedgassen) te bepalen. Bicarbonaat kan je in een extern labo laten bepalen. Bloedgassen dienen in de kliniek zelf bepaald te worden (omdat resultaten beinvloedt worden door blootstelling aan zuurstof). Verder is het ook belangrijk om te weten of deze hond aminozuren verliest via haar urine. Hiervoor kan je ook een speciale test laten uitvoeren (dit kan bv. bij Velab weet ik. Daar noemt het de COLA test en moet je het op bevroren urine doen. Het kan ook bij Laboklin. Of het bij Idexx kan, weet ikzelf niet).
Ik zou sowieso ook aanraden om bij deze hond een echo van het abdomen te laten maken om zeker eens goed naar de nieren te gaan kijken (indicaties voor neoplasie? Chronische veranderingen?), maar ook andere organen (zeker ook goed naar bijnieren kijken, want pheochromocytoma kan soms ook geassocieerd zijn met een milde glucosurie).
Ik zou ook aanraden om een urinecultuur uit te laten voeren, indien nog niet gedaan. Omdat we weten dat honden met glucosurie heel vaak secundair urineweginfecties ontwikkelen (bacteriën houden van glucose ;-))
Zeker eens goed navragen wat deze hond van hondensnoepjes krijgt, want vorig jaar heb ik er zo via Velab eentje gezien die het had gekregen tgv jerkeys gebaseerd op eend en daarbij heeft alles zich hersteld met het stoppen van die snoepjes.
Veel succes ermee!!
Laat ons weten hoe het afloopt.
Moest het Fanconi syndroom zijn, mag je me nog eens contacteren ivm de behandeling Ik kan veel copy/pasten uit emails die ik over de jaren heen reeds over dit onderwerp beantwoord heb
Groetjes,
Geert
-
He Peter, je kan de medicatie betsellen via de Delpech pharmacy in Parijs (je mag geen medicatie op voorraad hebben in je praktijk, maar mag het wel magistraal laten bereiden door deze apotheek voor een specifieke patient). Zie het bijgevoegde document voor info. Als je meer vragen hebt, kan je ook altijd contact opnemen met de universiteit van Luik: mipa.cvu@uliege.be
-
He Laura,
Hoe zit het met de nierfunctie van deze hond? Heeft hij azotemie? Is er sprake van proteinurie? Of is dat allemaal op dit moment nog OK? Zijn zijn leverwaarden ondertussen terug genormaliseerd?
Indien zijn leverwaarden niet verbeteren, zou ik sowieso aanraden om bij deze hond ook galzuren pre en postprandiaal te bepalen om zijn leverfunctie te evalueren en ook een echo abdomen te doen om zijn lever te evalueren (en in de ideale wereld zou je leverbiopten kunnen nemen om na te gaan of er sprake is van amyloid afzetting in de lever – altijd vooraf stolling controleren en er is altijd een risico op bloeding).
Colchicine heeft het meest nut wanneer het ingezet wordt in de vroege stadia van Shar Pei fever (eenmaal er al sprake is van azotemie dan is het waarschijnlijk niet meer nuttig) omdat je ermee wil voorkomen dat er meer en meer amyloid afgezet wordt in organen als nieren, lever etc. Sowieso moet ik hier ook wel bij vermelden dat er nog geen sluitend bewijs is van de effectiviteit van colchicine, maar ik start mijn Shar Pei’s met Shar Pei fever er wel op (als de eigenaar het ziet zitten, want hier in Canada is Colchicine belachelijk duur. Wij kunnen het hier wel iets goedkoper krijgen wanneer we het magistraal laten bereiden bij een speciale apotheek).
Het voornaamste neveneffect van colchicine zijn nausea en maagdarmklachten. Ik begin om die reden meestal met of een lage dosis of een om de andere dag dosis en drijf dan op indien ze het goed verdragen. Bv. start met 0.025-0.03 mg/kg om de andere dag voor een week en geef het dan dagelijks en als ze dat verdragen dan kan je zelfs naar 2x/dag gaan. Het mag met of zonder eten gegeven worden, maar als je ziet dat ze maagdarmklachten krijgen, is het vaak beter als je het met een kleine maaltijd geeft. Als je het lange termijn geeft dan kan het evt ook beenmergonderdrukking veroorzaken (je wil bij deze dieren sowieso twee keer per jaar een volledig bloedonderzoek doen om te kijken of er evolutie is van nierziekte, leverziekte etc en op dat moment kan je dan ook de hematologie controleren) en het kan ook B12 tekort veroorzaken, dus idealiter wil je dit ook controleren na 3 maanden en dan elke 6 maanden. De tabletten mogen niet gedeeld worden en de eigenaar moet handen wassen na geven van medicatie.
Je moet ook rekening houden dat het niet mag samen gegeven worden met bepaalde geneesmiddelen (bv. cyclosporine, calcium kanaal blockers zoals bv diltiazem, erythromycine, ketoconazole).
Als colchicine geen optie is of niet goed verdragen wordt, kan je ook glucocortico’s geven, maar dit heeft uiteraard ook wel neveneffecten (en kan de plooien van de shar pei verminderen wat niet iedere eigenaar leuk vindt ;-))
Wat betreft supplementen: ik raad altijd omega 3 VZ, glucosamines, vitamine C en een goed multivitamine product aan. Ik geef dat meestal als aparte supplementen en weet niet of er in BE/NL iets bestaat dat dat alles tesamen bevat. Misschien kan iemand anders hier advies in geven?
Veel succes ermee!
Groetjes,
Geert
-
He Valerie, ik geef ze meestal de dag van operatie gewoon geen insuline. Ik hou tijdens en na de operatie de glucose gewoon in de gaten. Eenmaal ze terug eten (meestal na een sterilisatie heel snel) kan je ze terug op gewone insuline opstarten, maar dan verlaag ik meestal wel de dosis met 25% tov wat ze kregen voor de sterilisatie. Als je geen freestyle mag plaatsen en dus de glucose niet zo goed in de gaten kan houden dan zeker de mensen informeren over wat mogelijke symptomen van hypoglycemie zijn. Als je toevallig weet wanneer de nadir van de insuline valt bij deze hond kan je op dat moment ook altijd een oorprikje laten doen om het glucose te controleren. Succes ermee! Geert
-
Zouden jullie het interessant vinden als we Elanco even een korte lezing laten geven rond dit product zodat jullie alle vragen erover kunnen stellen?
Groetjes,
Geert
-
He Jorien,
Als de hond te veel prednisolone krijgt (wat zeker mogelijk is) dan kan je zeker zien dat het PUPD krijgt, maar strangurie is wel niet heel typisch om daarbij te gaan zien .. Ik zou dus toch geneigd zijn om te denken dat er mogelijk toch meer speelt bij deze hond (als er echt sprake is van strangurie). Ik zou me ook wat zorgen maken over het gewichtsverlies.
Je kan uiteraard even de dosis prednisolone verlagen en kijken hoe de hond het dan klinisch doet, maar denk dat het zeker geen overbodige luxe is om toch nog even een paar bijkomende testen te doen. Ik zou dan vooral aanraden om het volgende te doen:
– Volledig urineonderzoek met USG, sediment en een urine cultuur (zit hij mogelijk met een chronische infectie tgv de glucocorticos? Is er sprake van proteinurie? is er sprake van hematurie? Zijn er cellen aanwezig in zijn sediment? etc)
– Beeldvorming van het urinewegstelsel: indien mogelijk echografie van het abdomen. Als echo niet beschikbaar is, kan je starten met rx, maar daar kan je uiteraard zaken mee gaan missen. RX kan dan wel weer goed zijn om evt urolithen te gaan zien.
– Was dit een reu? Indien het een reu is dan zeker ook even goed naar prostaat voelen, testikels voelen etc.
– Het calcium zou ik nog eens opnieuw meten. Indien dit gestegen blijft dan is de vraag waarom de hond hypercalcemie heeft. Ze kunnen bij addison hypercalcemie ontwikkelen, maar zijn Na en K lijken mooi onder controle te zijn, dus lijkt me minder waarschijnlijk dat zijn Ca gestegen is tgv de addison. Als het hoog blijft dan zeker goed voelen in regio van schildklier, lymfeknopen, anaalzakken, melkklieren etc en RX thorax/echo abdomen om te zien of er ergens iets aanwezig is (mogelijke neoplasie) die de hyperCa zou kunnen verklaren. Maar sowieso eerst even terug calcium meten en het liefst wanneer het dier nuchter is, want kan zijn dat dit gewoon een labo fout is.
Veel succes ermee en laat weten wat eruit komt!
Groetjes,
Geert
