[Geert Paes]

He Anouk,

Ik vrees dat het heel moeilijk zal zijn om een scoop te vinden waarmee je zowel bij katten, kleine honden en grote honden zowel maagdarmscopie als bronchoscopie kan doen. Wat betreft de maagdarmscopie vind ik de Storz Silverscope de beste all round scope. Hiermee kan je eigenlijk alles van maagdarmscopie uitvoeren, want hij is lang genoeg voor grote honden en dun genoeg voor katten en kleine honden (ik heb vorige week nog een hondje van 2.2 kg gedaan met deze scoop, maar moet wel zeggen dat het bij dat klein formaat me alleen maar gelukt is tot in het meest proximale deel van het duodenum te geraken, maar goed, die mini gevalletjes komen ook niet zo vaak voor).

In principe kan je de silverscope gebruiken voor bronchoscopie in grote hondenrassen, maar om heel eerlijk te zijn, werkt zo`n heel lange endoscoop heel vervelend in de luchtwegen. Om deze reden zijn de bronchoscopen vaak ook een stuk korter (meestal 70 cm max).

Ik zou als ik jou was een aparte scoop voor bronchoscopie aanschaffen en dan voor de bronchoscopie voor een fiberscoop gaan (die zijn goedkoper) en dan best voor eentje die qua diameter dunner is dan 5 mm (bv. 3.8 mm), want dan kan je de scoop voor zowel katten, kleine honden als grote honden gebruiken. Deze hele dunne scopen (degene de je nodig hebt om bronchoscopie bij katten te doen) bestaan ook alleen maar in fiberscopen en die zijn altijd te kort en met een te klein werkkanaal om maagdarmscopie te doen.

Helaas, als je dan ook rhinoscopie wilt doen, zit je wel nog met een derde scoop, omdat je hiervoor een rigiede scoop nodig hebt. Sowieso kan je wel bij heel veel dieren ook gewoon blind biopten nemen van de neus (en om heel eerlijk te zijn, neem ik bij de kleinere dieren sowieso meestal de biopten blind, omdat je dan gemakkelijker wat grotere biopten krijgt).

Groetjes,

Geert

[Geert Paes]

We zien inderdaad heel vaak bij dieren met IMHA dat ze echte en overdreven monocytose en ook neutrofilie hebben. Heel vaak als je naar het bloeduitstrijkje van deze dieren gaat kijken, zie je heel veel onrijpe cellen zoals bv. staafkernige neutrofielen en soms zelfs andere voorlopers van de witte bloedcelreeks. Het is inderdaad zo dat we dit vooral bij honden veel zien, maar bij katten kan het ook. Nu moet ik wel zeggen dat wanneer we dit zien, het meestal ook gepaard gaat met een uitgesproken reticulocytose. En dat we dan dus eigenlijk zien dat het beenmerg gewoon heel erg reactief is en reageert op de hemolyse. Bij honden hebben studies ook gevonden dat een erge neutrofilie kan samenhangen met weefselnecrose en dat dit geassocieerd kan zijn met een slechtere prognose. Bij mijn weten is dit bij katten niet gerapporteerd. Maar ja, dus lang antwoord kort, je kan zo`n monocytose en neutrofilie zeker gaan zien bij dieren met IMHA.
Ik wil in aansluiting hierop ook nog even zeggen dat wanneer het toestel een erge monocytose geeft het ALTIJD aangewezen is om naar bloeduitstrijkje te kijken. Het toestel gaat heel vaak andere gekernde cellen (bv. staafkernige neutrofielen, blast cellen etc) foutief als monocyten zien.

[Geert Paes]

Transfusie producten: Ik weet nog niet helemaal het fijne van of er in
Luik nu een bloedbank is die ook bloedproducten aan dierenartsen levert.
En ik kan er inderdaad online ook niets over terugvinden. Ik ga
binnenkort Kris Gommeren interviewen en hij wilde vooral heel graag
spreken over de bloedbank, dus ik ben vrij zeker dat het inderdaad zo is
dat je nu (of in de nabije toekomst) bloedproducten vanuit Luik naar je
praktijk kan laten komen. Luister dus zeker op 17 augustus (of achteraf)
naar de podcast met Kris Gommeren, want dan gaan je vragen beantwoord
worden 😉 In tussentijd is sowieso de Nederlandse bloedbank
(https://evbn.nl/dierenartsenpagina/) ook altijd een optie. Zij leveren
ook aan Belgie. Wat betreft de bewaring van de producten:
– Vers HEEL bloed (dus niet afgecentrifugeerd en gesplitst in plasma en
packed red blood cells) kan je 21 dagen bewaren in de frigo.
– Packed red blood cells (dit zijn dus enkel de rode bloedcellen die
afgesplitst zijn van het plasma): kan je (beetje afhankelijk van het
bewaarmiddel dat er bij zit) tot maximum 42 dagen bewaren in de frigo
– Plasma: hierbij heb je FRESH frozen plasma (dit bevat ALLE
Stollingseiwitten) dat moet onmiddellijk na afname (binnen de 6 uur)
ingevroren worden en kan dan gedurende een jaar in de diepvries bewaard
worden –> eenmaal dit ontdooid wordt en terug ingevroren wordt, wordt
het FROZEN plasma (bevat alle stollingseiwitten met uitzondering van
factor VIII en von willebrand factor) kan gedurende 5 jaar in de
diepvries bewaard worden.
Voor meer info over bloedtransfusies verwijs ik graag naar het laatste
deel van de cursus anemie bij honden en katten: hoe kom ik tot een<br>correcte diagnose

[Geert Paes]

Als er bij deze dieren sprake is van ijzer tekort (bv. laag retic-hgb, laag MCV, laag MCHC, laag ferritine) dan is supplementatie met ijzer zeker aangewezen. Ijzer kan zeer bitter zijn en niet alle katten zullen het even graag oraal opnemen. Ook kan het leiden tot maagdarmklachten wanneer je het oraal geeft. In deze gevallen is het dan inderdaad beter om injecties te geven. In bijlage vind je een documentje dat de verschillende medicijnen voor ijzersupplementatie samenvat. Ik moet dit document nog steeds toevoegen aan het platform, maar hier is het alvast 😉

IJzer-Supplementatie-bij-hond-en-kat.pdf 122 KB PDF - Klik ombekijken

Opties

• Kopieer download link

[Geert Paes]

De dosis die ik meestal maximaal aanhoud is 10 mg/kg 2x/dag. Het is inderdaad zo dat voor de behandeling van Giardia een hogere dosis (25 mg/kg 2x/dag gedurende 7 dagen) nodig is. Ik raad meestal aan om Giardia te behandelen met Fenbendazole (50 mg/kg 1x/dag 5 dagen wel, 10 dagen niet en dan weer 5 dagen wel). Metronidazole is een antibioticum en we zouden eigenlijk het gebruik van antibiotica zoveel mogelijk moeten proberen te vermijden.

[Geert Paes]

Hangt er een beetje vanaf hoe betrouwbaar je ontlastingsonderzoek is. Als je bv. het onderzoek hebt gedaan op een mengmeststaal (ontlasting van 3 dagen bij elkaar opgevangen en samen onderzocht) dan gaat je uitslag betrouwbaarder zijn dan wanneer het enkel een onderzoek is op ontlasting van 1 dag. Dit omdat veel parasieten intermitterend uitgescheiden worden en je dus vals negatieve uitslagen kan hebben wanneer je enkel de ontlasting van 1 dag onderzoekt. Verder moet je wat betreft Giardia ook rekening houden met het feit dat niet elke test even betrouwbaar is. Vooral flotatie (en dit is de meest uitgevoerde test) heeft een lage sensitiviteit voor Giardia en vals negatieve resultaten komen voor. Ook de Giardia SNAP kan vals negatieve resultaten geven. Voor meer info over welke test het meest betrouwbaar is voor Giardia verwijs ik graag naar de kennis database (Welke diagnostische test is het meest betrouwbaar voor Giardia infecties bij honden?)

[Geert Paes]

He Nushja,

Ik heb zelf geen ervaring met dat specifieke type centrifuge, maar ik heb het type even opgezocht en het lijkt zeker te beschikken over alle functies waarover een dergelijke centrifuge dient te beschikken en de kostprijs is zeker ook schappelijk. Wat misschien nog nuttig is om na te vragen is hoe gevoelig deze centrifuge aan schokken en beweging is. Ik heb in het verleden eens in een kliniek gewerkt waarbij de microhematocrit centrifuge nogal erg gevoelig was aan beweging en dan stopte met werkten. Dit was een heel verouderd type, dus ik veronderstel dat dit in de nieuwe types zeker geen probleem zou mogen zijn. Ik zou zeker ook even goed kijken naar de garantie die ze bieden en ook even navragen hoe hun service is wat betreft beschikbaar zijn wanneer jullie vragen hebben of er technische problemen zijn. Hoe snel kunnen ze jullie verder helpen met vragen? Kunnen ze jullie een vervang centrifuge bieden wanneer die van jullie stuk is etc.

Misschien dat iemand anders die wel ervaring heeft met dit specifiek type centrifuge nog kan reageren?

Groetjes,

Geert

[Geert Paes]

He Joke,

Een heel goede vraag! Het is tegenwoordig idd een heel gedoe om colloïden te verkrijgen. Vooral de langwerkende colloïden zoals hetastarch (VOLUVEN) zijn daarbij het moeilijkste te verkrijgen. De korter werkende zijn iets gemakkelijker te verkrijgen.

Qua kortwerkende (4-6 uur) is venofundin een optie. Dit is een goed product voor shock patiënten (bv. hypovolemische shock, maagtorsie, ..), want het werkt snel en krachtig en bij deze dieren is een heel lange werking niet nodig. Dit product is in NL vlot te bestellen (alleszins vorig jaar toch nog) en ik vermoed dat het dus ook in België geen probleem zal zijn om dit te bestellen. Veel shock patiënten kan je uiteraard ook managen met hypertoon NaCl 7.5%, tenzij er uiteraard een tegenindicatie voor dit product is zoals erge dehydratatie, hypernatremie etc), in die gevallen is venofundin interessanter.

Wat betreft een langwerkend product zoals voluven is het helaas iets moeilijker om eraan te komen, maar niet onmogelijk. Tot vorig jaar was het als volgt: je moet eerst en vooral als kliniek een accreditatie aanvragen en de apotheek die de medicatie levert moet eveneens geaccrediteerd zijn. De UGent bestelt het via apotheek Gobert in Sint-Michiels Brugge omdat zij de toestemming hebben om het te verdelen. Zelf moet je dan formulieren invullen voor Fresenius Kabi om de accreditatie rond te krijgen en moeten alle dierenartsen die het gebruiken een online training volgen om een attest te krijgen. Deze attesten moeten allemaal naar Fresenius Kabi verstuurd worden. De hernieuwing van de accreditatie moet elk jaar gebeuren (de online trainingen niet). Voor meer info kan je contact opnemen met Geoffrey.Rockele@fresenius-kabi.com.

Kortom, een heel gedoe voor een product dat we eigenlijk niet zo heel vaak nodig hebben. De voornaamste reden waarom je bv met een langwerkend colloïd wil werken, is bv. een dier met erge hypoalbuminemie of een dier met sepsis waarbij je gedurende langere tijd de colloïd osmotische druk op peil wil houden. In deze gevallen kan je natuurlijk ook altijd werken met een natuurlijk colloïd zoals plasma.

Hopelijk kan je hiermee verder!!

Geert

[Geert Paes]

Goede vragen!

Het is bij honden en katten op dit moment nog onduidelijk of hypofolatemie (te laag foliumzuur) klinisch van belang is of niet. In de humane geneeskunde is geweten dat zowel hypofolatemie als hypocobalaminemie (te laag vitamine B12) kunnen leiden tot hematologische afwijkingen en anemie. Bij honden en katten is het niet duidelijk of dit ook geldt (er werd in 2019 een retrospectieve studie gedaan bij honden met hypofolatemie en hypocobalaminemie, maar er werd in deze studie geen duidelijke associate gevonden worden met de ontwikkeling van anemie). Verder is er ook, alleszins wat foliumzuur betreft, geen bewijs dat supplementatie nuttig is en om deze reden wordt supplementatie van foliumzuur (wanneer verlaagd) dan ook niet standaard gedaan. Waarom meten we dan eigenlijk foliumzuur als we het niet gaan supplementeren? Dit doen we vooral omdat het ons een idee kan geven over de lokalisatie van het probleem. Het is namelijk zo dat foliumzuur in de proximale dunne darm (duodenum) geabsorbeerd wordt, terwijl vitamine B12 in de distale dunne darm (ileum) geabsorbeerd wordt. Wanneer het foliumzuur gedaald is, wijst dit dus eerder op een probleem in de proximale dunne darm en is het nuttig dat (als we biopten gaan nemen) we zeker biopten van het duodenum nemen.

Wat vitamine B12 betreft. Het serum vitamine B12 reflecteert niet altijd even goed hoe het zit met de vitamine B12 gehaltes in de cellen. Een betere test, die ons wel iets zegt over het vitamine B12 in de cellen, is om methylmalonzuur te meten (dit kan nu ook voor honden en katten). Wanneer er te weinig vitamine B12 op cellulair niveau is, gaat het methylmalonzuur meestal gestegen zijn (boven de referentiewaarden). In deze gevallen is supplementatie van vitamine B12 aangeraden. Ik start meestal met het meten van de serum gehaltes van vitamine B12. Wanneer deze verlaagd zijn dan supplementeer ik sowieso. Zijn deze laag normaal dan meet ik het methylmalonzuur en als methylmalonzuur gestegen is dan supplementeer ik. Als de eigenaars kostenbeperkt zijn en het vitamine B12 is laag-normaal dan supplementeer ik zonder dat ik het methylmalonzuur meet. Vitamine B12 is een wateroplosbaar vitamine, dus in principe wordt het te veel aan vitamine gewoon uitgeplast, dus kan je niet veel fout doen met te supplementeren.

Ik hoop dat ik hiermee je vragen beantwoord heb. Vind je het goed als ik deze vragen in jouw plaats ook op het forum post? Het is altijd fijn voor andere mensen om ook de vragen/antwoorden te kunnen zien.

Groetjes,

Geert

[Geert Paes]

He Loes,

Een goede en ook moeilijk vraag waarop je mogelijk een verschillend antwoord van verschillende mensen zal krijgen. Er zijn inderdaad veel puppies die wat blijven aanmodderen met een Giardia infectie. Het vermoeden is dat bij deze jonge dieren het immuunsysteem mogelijk nog niet 100% functioneert waardoor ze meer vatbaar zijn om klinische klachten van de infectie te tonen. We zien dan ook vaker dat deze dieren, wat je ook doet om de infectie onder controle te krijgen, in hun eerste levensjaar maar voortdurend positief lijken te blijven en klachten blijven hebben en dan ineens wanneer ze volwassen zijn eruit lijken te groeien. Of je wel of niet blijft behandelen en of je wel of niet blijft hertesten, hangt eerst en vooral af van hoeveel klachten het dier vertoont ten gevolge van de infectie. Als de pup er toch erge diarree van heeft en/of wat algemener ziek van is, dan is het wel belangrijk om te proberen om de infectie onder controle te krijgen. Ik vind in zo n geval wel nuttig (zolang je op de hoogte bent over de voor-en nadelen van elke test, waarover zo meteen meer), omdat ik wil weten of de persisterend diarree klachten ook effectief samen gaan met een positieve Giardia test. Maar je wil op zo n moment natuurlijk ook wel 100% zeker zijn dat er geen andere infectie speelt (zoals bv. coccidia etc), omdat er natuurlijk andere infecties kunnen zijn die diarree kunnen geven. Ook kan soms de voeding een rol spelen (daarover zo meteen ook meer ;-))

Eerst en vooral: wat de testen betreft. Binnenkort komt de cursus – Ontlastingsonderzoek in de praktijk – en daar komt dit ook aan bod, maar hier alvast even het belangrijkste: de antigen testen (zoals de SNAP ELISA en de ProsPect) zijn GEEN goede testen om de behandeling op te volgen, omdat deze testen inderdaad gedurende enige tijd na een infectie (zelfs wanneer succesvol behandeld) positief blijven. Het is niet exact geweten hoe lang deze testen positief blijven na een succesvolle behandeling, maar dit zijn dus geen goede testen om het effect van behandeling op te volgen. Wat je in deze gevallen moet doen, is kijken of er nog cysten van Giardia in de ontlasting aanwezig zijn en dit doe je doormiddel van een flotatie of IFA (immunofluorescence assay). Hierbij heeft de IFA de voorkeur (en wordt ook beschouwd als de gouden standaard voor Giardia), omdat flotatie een lage sensitiviteit heeft (en er dus vaak vals negatieve resultaten voorkomen). Om het risico op vals negatieve resultaten te verminderen, kan het helpen om ontlasting van 3 dagen na elkaar te laten opvangen, met elkaar te vermengen en dit op te sturen naar het labo.

In de kennis database vind je meer informatie over de verschillende Giardia testen.

Herinfectie is bij jonge pups een groot probleem en het is dus belangrijk om naast het geven van een geneesmiddel dat werkt tgo Giardia (Fenbendazole is meestal de eerste keuze) dat je ook de omgeving mee aanpakt. Ik copy/paste hier even het antwoord uit de kennis database op de vraag hoe je chronische Giardia infecties behandelt:

Giardia wordt het vaakst behandeld met Fenbendazole 50 mg/kg 1x/dag gedurende 3-5 dagen. Hierbij is het belangrijk om ALLE dieren binnen hetzelfde gezin te behandelen aangezien asymptomatische dragers (vooral oudere dieren) en vals negatieve testen regelmatig voorkomen. Wanneer er sprake is van terugkerende infecties moet er steeds gedacht worden aan herbesmettingen aangezien deze vaak voorkomen. Om deze reden is het heel belangrijk om ook de achterhand (vacht rondom anus, staart, achterpoten) van honden te wassen met een shampoo of product dat chlorhexidine bevat zowel aan het begin als aan het einde van de kuur, de mandjes/kussens in kookwas te wassen en de omgeving te ontsmetten met javel. Een dieet dat een hoog vezelgehalte heeft en probiotica kunnen soms ook helpen. Puppies zijn gevoeliger aan het ontwikkelen van klinische klachten tengevolge van Giardia. Vaak worden bij deze dieren de klachten beter eenmaal ze ouder zijn. Andere behandelingen voor Giardia zijn metronidazole (hond en kat: 25 mg/kg 2x/dag gedurende 5-7 dagen); febantel/pyrantel/praziquantel (Drontal) (dosis: 15.0 mg/kg febantel, 14.4 mg/kg pyrantel, 5.0 mg/kg praziquantel 1x/dag gedurende 3 opeenvolgende dagen). Metronidazole beinvloedt ook het microbioom in de darmen doordat het anaerobe bacteriën afdoodt (dit kan soms een positief effect geven, bv in geval van bacteriële overgroei, maar kan in andere dieren negatief zijn). OPGELET: geen enkele behandeling is 100% effectief. Een recente studie (Ciuca L et al, Frontiers in Vet Sci, 2021) die behandeling met fenbendazole vergeleek met behandeling met metronidazole in honden met een Giardia infectie toonde dat op dag 7 na start van de behandeling 80% van de honden die behandeld werden met fenbendazole negatief waren voor Giardia versus 70% van de honden die behandeld werden met metronidazole. Dit verschil was statistisch niet significant. Wanneer dezelfde kuur nog een tweede keer herhaald werd, was de behandeling in beide groepen (zowel fenbendazole als metronidazole) 100% succesvol. Wanneer behandeling niet succesvol is, kan dit wijzen op herbesmetting, het niet werkzaam zijn van de behandeling, de voeding etc.

Hopelijk kan je hiermee verder, maar laat het zeker weten indien je nog vragen hebt!

Geert

[Geert Paes]

Ik hou meestal het volgende schema aan: de eerste controle doe ik 2 weken na opstart van Vetoryl. De zaken die ik op dat moment wil weten van de eigenaar zijn:

– Hoe doet de hond het klinisch? Zijn de klachten zoals PUPD, polyfagie, hijgen, verminderd uithoudingsvermogen etc verbeterd?

– Heeft de eigenaar het gevoel dat de behandeling een effect heeft?

– Zijn er klachten zoals lethargie, vermindering van de eetlust, braken of diarree geweest in de laatste twee weken?

Verder is het uiteraard ook belangrijk de hond te onderzoeken. Een volledig lichamelijk onderzoek en het meten van de bloeddruk (indien nodig) zijn dan ook aangeraden.

Vervolgens nemen we bloed. Ik controleer altijd graag het natrium en kalium (al moeten we er wel rekening mee houden dat de elektrolyten soms in het beginstadium van iatrogeen hypoadrenocorticisme nog normaal kunnen zijn) en dan beslis ik welke hormoontest ik wil doen. Opties:

– Een ACTH stimulatietest: doe ik vooral bij honden die het algemeen niet zo goed doen en waarbij ik vooral de bijnierreserve wil weten –> dus zeker wil zijn dat de hond niet TE VEEL trilostane krijgt. Als ik voor een ACTH stimulatietest kies dan neem ik het eerste bloedstaal ongeveer 2 uur na het geven van trilostane en het tweede bloedstaal een uur later.

– Of gepaarde cortisolwaardes (2 keer cortisol meten met 1 uur tussen net VOOR het geven van de ochtendosis trilostane): dit doe ik bij alle dieren die het algemeen goed stellen en zeker GEEN klachten vertonen die me doen vermoeden dat hij TE VEEL trilostane krijgt (zoals lethargie, anorexia, braken en diarree). Indien het dier nog duidelijk klachten van Cushing vertoont zoals PUPD, polyfagie, etc dan neem ik OOK een staal voor cortisolbepaling 3 uur na het geven van trilostane.

Wat betreft frequentie van opvolging: zolang ik niet de juiste dosis gevonden heb, doe ik telkens ik de dosis aanpas, 2 weken later weer een controle. Eenmaal ik de juiste dosis heb gevonden, doe ik nog een controle 1 maand later, dan 3 maanden later en vervolgens elke 6 maanden (op voorwaarde dat het dier het klinisch goed doet en geen klachten als lethargie, anorexia, braken en diarree) of andere bijkomende klachten ontwikkelt.

Schema-interpretatie-opvolging-ACTH-stimulatietest.pdf 117 KB PDF - Klik ombekijken

Opties

• Kopieer download link

Schema-interpretatie-opvolging-prepil-en-postpil-cortisolwaardes.pdf 148 KB PDF - Klik ombekijken

Opties

• Kopieer download link

[Geert Paes]

Heel goede vraag, Loes!

Het hangt er voor mij een beetje vanaf dan wat het primaire probleem lijkt te zijn. Hiermee bedoel ik dat als de kat heel erg hypertens is en slechts een milde proteinurie heeft dat het dan zeker mogelijk is dat de proteinurie secundair is aan de hypertensie. In dit geval zou ik dan de kat eerst op amlodipine plaatsen en kijken wat er gebeurt met de proteinurie. De kans is groot dat deze normaliseert met de behandeling van de hypertensie.

Is de bloeddruk echter niet enorm gestegen (bv. zit de systolische bloeddruk ergens rond de 170-180 mmHg), maar er is wel sprake van een uitgesproken proteinurie (bv. e/c ratio hoger dan 0.5) dan zou ik eerder opteren voor telmisartan (Semintra). Ik laat het dus een beetje afhangen van geval tot geval.

[Geert Paes]

He Michelle,

Ik werk meestal met de hydroxycobalamine ampullen, maar in principe moet cyanocobalamine (dat in catosal) zit ook werken.

Meer recentere studies tonen aan orale supplementatie vermoedelijk even effectief is als parenterale supplementatie (vroeger werd gedacht dat het oraal niet goed geabsorbeerd werd, maar er zijn nu toch verschillende studies die dat weerleggen. Oraal werk ik met Solgar 1000mcg B12 (dit is cyanocobalamine). De dosis voor orale supplementatie is dagelijks 50 microgram/kg (250 tot 1000 microgram afhankelijk van de grootte van de hond of 250 microgram bij de kat) oraal toe te dienen gedurende 12 weken en het serum vitamine B12-gehalte te bepalen 1 week na de laatste tablet.

Groetjes,

Geert

[Geert Paes]

He Joke,

Bedankt om te laten weten en goed om te weten dat Geloplasma verkrijgbaar is in België. Geloplasma is ook een kortwerkend colloïd. Dit product wordt wel afgeraden in geval van hemorrhagische shock aangezien het zou kunnen leiden tot nierschade bij deze dieren (en de criticalisten waar ik mee samenwerk, gebruiken het om deze reden ook niet bij dieren waarbij er ook maar iets van indicatie van nierschade is, zoals bv. verhoogde nierwaarden of verhaal van opname van nefrotoxine). Maar je zou het dus wel kunnen gebruiken bij bv. een hond met maagtorsie en erge hypovolemie.

Veel succes ermee!!

Geert

[Geert Paes]

He Hilde,

Dat is een heel goede vraag. Sowieso willen we eerst proberen om de diabetes zo goed mogelijk onder controle te hebben alvorens we de hond testen voor Cushing, want het risico op een vals positief resultaat bestaat natuurlijk als we een slecht gereguleerde diabeet testen voor Cushing. Dat gezegd zijnde, is het bij deze dieren vaak moeilijk om hun diabetes goed onder controle te krijgen. Ik raad dan meestal aan om je diagnose van Cushing niet alleen te baseren op een hormoontest, maar bv. op de combinatie van een positieve LDDST of ACTH stim en echografie van het abdomen die ook compatibel is met Cushing (bilaterale bijniervergroting of een unilaterale bijniermassa).

Wanneer je met de behandeling voor Cushing begint, is er inderdaad een risico dat de hond relatief snel minder insuline nodig heeft. Ik vind het het prettigste om bij deze dieren een FreeStyle Libre sensor te plaatsen (zie kennis database waar je een paar goede videos kan vinden over hoe je zon sensor eenvoudig kan plaatsen – het zijn trouwens humane sensors die je in de apotheek kan laten kopen en je kan de sensor koppelen aan de FreeStyle Libre app op een smarthphone). Een FreeStyle Libre kan tot maximum 14 dagen ter plaatse blijven (vaak komt hij wel al vroeger los) en laat je toe om de suikerspiegels heel exact op te volgen. Hierdoor kan je dus heel snel zien of de hond mogelijk te veel insuline krijgt en richting hypoglycemie gaat.

Als een FreeStyle Libre geen optie is dan hangt het een beetje af van wat de huidige glucose curves zeggen. Is de hond echt nog steeds zeer slecht gereguleerd met veel te hoge glucosewaardes, dan zou ik de insuline dosis niet onmiddellijk verlagen, maar wel een BG curve doen 2 weken na start van trilostane. Is de diabetes echter al relatief goed gereguleerd, dan zou ik de insuline dosis wel een beetje verlagen wanneer je start met de trilostane. Dit zijn vaak lastige gevalletjes en een FreeStyle Libre geeft je het voordeel dat je wat korter op de bal kan spelen.

Het grote nadeel van de FreeStyle libre is wel dat de eigenaars plots alle glucosewaarden zien en soms in paniek geraken en dan zelf met de insuline dosis beginnen spelen. Dus heel duidelijk tegen de eigenaars zeggen om dit niet te doen en de beslissing over de insuline dosis aan jou over te laten 😉