Geert Paes
Forum Gegeven Antwoorden
-
He Dorien,
Wat verdere testen betreft: congenitale myastenia gravis bestaat wel, maar ik denk wel dat het heel weinig waarschijnlijk is dat deze hond dat heeft .. Ik moet eerlijk zeggen dat ik al mijn megaesophagus honden test voor myastenia, maar dat het altijd negatief terugkomt. Dus ik snap zeker dat je daar kosten wil besparen, al durf ik uiteraard niet helemaal met zekerheid te zeggen dat het absoluut geen myastenia kan zijn 😉
Als de hond klachten heeft als pup is het wel nog het overwegen waard of hij geen persisterende rechter aortaboog heeft. Is zijn slokdarm over de hele lengte gedilateerd? Moest er twijfel zijn zou je evt nog een contrast oesophagogram kunnen doen.
Ik ben het eens met de internist van het labo dat de galzuren idd niet super hoog zijn. Meestal zijn ze bij een shunt vaak ver boven de 100. Dus, ja, er is zeker een kans dat er op echo niets gezien zal worden .. Is de eigenaar super gemotiveerd dan misschien beter een CT, maar om heel eerlijk te zijn, ga je deze hond ooit opereren moest het om een shunt gaan?? Met zijn megaesophagus vrees ik dat er zo’n groot risico is op complicaties (alleen al reflux tijdens de anesthesie en mogelijk risico op aspiratie etc .. Dus ik vermoed dat je deze hond vooral symptomatisch zal gaan ondersteunen (tenzij hij echt super goed op de sildenafil zou reageren 😉 maar ik denk niet dat je daarop moet hopen ..). Ik denk dat dan dieet + lactulose een hele goede kans geeft op het goed onder controle houden van de mogelijke levergerelateerde klachten.
Veel succes ermee!
Geert
-
He Dorien,
Er zijn in de laatste jaren een paar studies gepubliceerd rond het gebruik van sildenafil bij dieren met IDIOPATHISCHE CONGENITALE megaesophagus (dus wel belangrijk dat er geen onderliggende oorzaak is) met wisselende resultaten. Indien nog niet verder gekeken werd voor onderliggende oorzaken (bv. hypothyroidie, hypoadrenocorticisme, neuropathie, myastenia etc) dan zou ik dit wel nog eerst aanraden. Zie Sildenafil improves clinical signs and radiographic features in dogs with congenital idiopathic megaoesophagus: a randomised controlled trial – PubMed (nih.gov) en zie ook de bijgevoegde studie. Ik zou het zeker wel uitproberen aangezien er niet echt iets anders is dat we voor deze honden kunnen doen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf persoonlijk nog geen ervaring mee heb (het is lang geleden dat ik nog eens een congenitale megaesophagus gezien heb).
Wat het vermoeden van mogelijke shunt betreft: ik zou de mensen zeker aanraden om een echo abdomen te laten doen. Bij grote hondenrassen betreft het meestal een intrahepatische shunt en die zijn iets makkelijker te zien met echo (laat de echo wel door een radioloog doen). Uiteraard is een CT scan nog een stuk gevoeliger (en ook altijd aangeraden voor je chirurgie zou overwegen), maar dit is uiteraard een stuk duurder. Ik zou deze hond geen metronidazole meer geven (vroeger werden antibiotica aangeraden, maar nu niet meer). Ik zou eerder gaan voor evt een aanpassing van de voeding (bv. voedingen met een plantaardige eiwitbron of bv. vegetarische voeding), op voorwaarde dat hij dit met zijn megaesophagus verdraagt. Verder werkt lactulose (dat kan je zelfs dagelijks geven) ook heel goed bij deze dieren (vermindert ook de tekens van hepatische encefalopathie). Je kan het geven aan 0.5 ml/kg tot 3 keer per dag –> wel even kijken dat hij er geen diarree van krijgt (in dit geval de dosis wat verminderen). Dus concreet: beter lactulose (al dan niet met dieet) als onderhoudsbehandeling en geen metronidazole meer 😉
Veel succes ermee!
Geert
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
We evaluated the efficacy of oral sildenafil citrate in dogs with congenital idiopathic megaoesophagus (CIM). Twenty-one puppies were randomly assigned to two groups (treatment and control). The dogs were given sildenafil oral suspension 1 mg/kg every 12 hours for 14 … Lees verder
-
Bedankt voor de update, Jasmine!
Ik duim super hard!!
Blijf me aub op de hoogte houden.
Groetjes,
Geert
-
He Jasmine,
VERSCHRIKKELIJK dat je zoveel miserie hebt met je eigen hond 🙁 🙁 Het is toch zo typisch dat onze eigen dieren altijd iets veel complexer hebben dan de dieren van eigenaars. Wat een nachtmerrie ..
Mijn gedachten: eerst en vooral: KEIGOED bezig, meid!! Je hebt alles qua testen echt super goed gedaan en je gedachtengang gaat ook helemaal in de juiste richting. Ik snap je vermoeden dat dit mogelijk een secundaire IMHA zou kunnen zijn, maar dankzij het feit dat je alle testjes gedaan hebt, denk ik dat we met een vrij gerust hart kunnen zeggen dat dit vermoedelijk NIET het geval is. Je hebt nergens duidelijke aanwijzing voor hemolyse en je hebt ook nergens duidelijke aanwijzing voor immuungemedieerde destructie, dus ik denk dat we dit kunnen laten voor wat het is.
Ik vermoed dat je hond sinds april NSAIDs heeft gekregen? Je schrijft dat hij dit nog 24u geleden had gekregen, dus ik ga ervan uit dat hij dit vermoedelijk al een hele tijd krijgt? Voor mij wijst alles in de richting van gastro intestinaal bloedverlies. Ik vermoed dat dit al een tijdje bezig is (en dan is het echt niet abnormaal dat je het macroscopisch niet ziet in de ontlasting). Ik heb eerst niet gezien dat je het bloedonderzoek had bijgevoegd en heb eerst de uitstrijkjes gezien en daar viel me onmiddellijk het volgende op:
– Ik zie GEEN sferocyten (heb je goed gezien!)
– Ik vind de rode bloedcellen erg hypochroom (grotere centrale opklaring dan je zou verwachten)
– Ik zie veel fragmentocyten (schistocyten, keratocyten en blister cellen) die wijzen op oxidatieve schade
Al deze zaken kunnen we zien bij ijzer tekort. Vervolgens heb ik zijn bloedonderzoek gezien en daar zien we ook dat MCV, MCHC en ReticHb allemaal sterk gedaald zijn en dat hij niet super regeneratief is (ik vermoed dat hij initieel regeneratief is geweest, maar nu niet meer omdat hij ijzertekort heeft ontwikkeld). Verder vond ik dat hij op zijn uitstrijkje ook veel thrombocyten heeft. Het toestel geeft wel een normaal aantal, maar mogelijk zijn er nog wat thrombocyten aggregaten die het toestel niet geteld heeft. Bij gastro intestinaal bloedverlies zien we vaak dat ze thrombocytose ontwikkelen. Verder is zijn BUN gestegen en zijn zijn eiwitten en albumine verlaagd. Voor mij wijst dit allemaal mooi in de richting van gastro intestinaal bloedverlies. Als hij al weken NSAIDs krijgt dan kunnen we dit zeker verklaren (de ene hond kan je jaren op NSAIDs zetten en krijgt nooit problemen, terwijl de andere na een paar dagen of weken al aan het bloeden is …. een beetje hetzelfde als bij mensen: sommige mensen zijn gevoelig, anderen niet).
Wat ik zou aanraden:
– Onmiddellijk stoppen met de prednisolone
– Omeprazole 1 mg/kg twee keer per dag
– Sucralfaat 5 ml drie keer per dag
– Indien je er kan aangeraken: misoprostol (Cytotec): 2-5 microgram per kg 3-4 keer per dag. Kan soms maagdarmklachten veroorzaken, dus best met eten geven.
– Ijzer supplementatie: ik zou starten met ijzer dextraan injecties. Zie protocol ijzer suppletie voor dosissen etc: Ijzer Suppletie – Online Vet Training
– De vraag is of hij een bloedtransfusie nodig heeft of niet: de tachyardie en tachypnee kan er zeker op wijzen dat hij aan het decompenseren is. Het kan ook dat het een teken van pijn is (maagdarm ulceraties zijn pijnlijk). Je zou kunnen proberen om hem een opiaat te geven (bv. buprenorphine of tramadol) en kijken of de tachycardie en tachypnee hiermee verbetert. Je zou evt ook nog lactaat kunnen meten om te kijken of dat gestegen is. Ik vrees dat hij echt op dat kantelpuntje zit en dat hij zich vermoedelijk wel beter zou voelen als hij wat bloed kreeg (in principe zijn packed red blood cells voldoende, maar het mag uiteraard ook vol bloed zijn). Als je geluk hebt en de medicaties slaan snel aan en hij stopt met bloeden dan kan je er misschien mee wegkomen zonder transfusie .. Ik vermoed dat het allemaal traag ontstaan is bij hem en dat hij er dus wel ietwat aan aangepast is en het feit dat hij geen duidelijke melena heeft, toont dat hij niet fulminant hard aan het bloeden is .. Moeilijk om in te schatten .. Heel goed ademhaling en pols in de gaten houden en hem uiteraard zo rustig mogelijk houden.
– In de ideale wereld: echo abdomen door een radioloog laten doen om te kijken of ze een ulcer kunnen vinden. Het risico met erge ulceraties is dat ze kunnen perforeren en dan krijgen ze een septische peritonitis bovenop alles, dit willen we uiteraard absoluut niet. Moest je geen echo door radioloog kunnen laten uitvoeren dan zou ik hem zeker dagelijks even zelf scannen om te kijken of je ergens pockets van vrij vocht in zijn buikholte vindt (maar hou er rekening mee dat dat in het begin heel subtiel kan zijn en dus makkelijk gemist kan worden).
Heel veel succes, Jasmine!! Ik duim echt super super hard! Hou je ons aub op de hoogte?
Groetjes,
Geert
-
He Patricia,
Geen gemakkelijk gevalletje .. Zeker niet iets waar ik van kan zeggen dat ik dit specifiek ziektebeeld op deze manier al eens gezien heb. Had je tijdens de exploratie het gevoel dat er iets mogelijk doorheen de darmwand gemigreerd zou kunnen zijn tot in die lymfeknoop? Is het bv. een kat die rauwe voeding krijgt of die buiten loopt en vogeltjes eet en bv. een botje in de darm heeft gehad wat doorheen de wand is geprikt? Had je nog iets van andere afwijkingen tijdens de exploratie of was de rest echt volledig normaal?
Wat ik zou aanraden, is om het volgende te herhalen:
– Biochemie: even gaan kijken of er daar iets veranderd is en gaan kijken of die hyperglobulinemie en verlaagde albumine/globuline ratio nog aanwezig is. Ook kijken of er indicaties zijn voor andere (evt. bijkomende) afwijkingen: bv. zijn de leverenzymen ineens abnormaal of heeft hij nu een gestegen bilirubine of …
– Echo abdomen herhalen: ziet alles er mooi rustig uit? Is er ergens opnieuw een pocket met vocht ontstaan etc.
– Komt uit de twee bovenstaanden niet onmiddellijk een antwoord dan ga je verder moeten kijken: evt een DGGR lipase of spec PLI om te kijken of hij nu mogelijk wat pancreatitis heeft, evt toch verder gaan testen voor evt FIP (je zou de immunohistochemie op de lymfeknoop kunnen bij aanvragen –> er idd mee rekening houden dat een negatief resultaat FIP NIET uitsluit, maar een positief resultaat het wel zeer waarschijnlijk maakt). Het lijkt me minder waarschijnlijk dat deze kat FIP heeft gezien die positieve Salmonella cultuur, maar never say never.
Ik zou hier mee starten. Had je vooraf toevallig een SAA bij deze kat laten meten? Want dan zou het SAA ook nog iets zijn om op te volgen.
Er verder ook misschien rekening mee houden dat sommige katten zich soms niet goed voelen op breed spectrum antibiotica. Als je hematologie goed is en je ziet op echo abdomen geen afwijkingen dan zou ik stoppen met de antibiotica en ook even kijken hoe hij het daarmee doet. Maar zelf zou ik wel echt die echo eerst even willen herhalen om zeker te zijn dat het daar allemaal mooi onder controle is.
Hou je ons op de hoogte?
Geert
-
He Nicky,
Ik ben helaas geen dermatoloog en veel verder dan denken aan vlooienallergie en voedingsallergie als oorzaak voor haarverlies thv de staartbasis kom ik helaas niet .. En een voedselallergie als oorzaak lijkt minder waarschijnlijk gezien de problemen begonnen toen hij op de purina HA stond. En ik vermoed dat je 100% zeker bent dat het geen vlooienallergie kan zijn (de eigenaar geeft heel zeker de felpreva elke 3 maanden?)?
Ik ga dus alleen even commentaar geven op het gastro intestinaal gedeelte: ik denk dat je dat op dit moment mooi onder controle hebt. Het is me niet heel duidelijk op basis van wat je omschrijft of het bij deze kat een overwegend dunne darm dan wel dikke darm probleem was, maar ik vermoed dat het een combinatie van was. Het feit dat hij mooi reageert op het hoog vezel dieet lijkt die dikke darm component zeker een grote rol te spelen. Fijn dat hij zo goed reageert op dat dieet. Hoe zeker ben je dat het effectief om een PLE ging? Was enkel het albumine gedaald? Wat was zijn totaal eiwit en globuline concentratie initieel (bij PLE zien we vaak een daling van TE, albumine en globulines en soms ook van cholesterol en lymfocyten). En heb je B12 bepaalt bij het begin (of omwille van kosten gewoon gesupplementeerd)? Ik zou hem voorlopig op het huidige dieet houden en even kijken hoe hij het klinisch doet qua maagdarm stelsel.
Zouden de eigenaars gemotiveerd zijn om doorverwezen te worden naar een dermatoloog? Want als op dit moment het vooral de alopecie is die het grootste probleem blijft, is dat misschien de volgende stap?
Sorry, ik vrees dat ik geen grote hulp ben .. Misschien iemand anders nog input?
Groetjes,
Geert
-
He Charlotte,
Ik denk dat de kans heel groot dat deze hond twee keer daags insuline zal nodig hebben, maar zonder volledige glucose dagcurves is het altijd moeilijk om met 100% zekerheid te zeggen wat er exact speelt. Hou er sowieso rekening mee dat studies hebben aangetoond dat zeker niet alle honden (eigenlijk ongeveer maar 1 op 2) het goed doen met slechts 1 keer daags prozinc.
Wat ik je zou aanraden, is toch om bij deze hond eens een volledige glucose dagcurve te doen. Als je mag van de eigenaar dan zou ik gewoon een freestyle libre plaatsen (kijk even naar de Vet Info’s over FreeStyle libre). Eigenaar kan dat gewoon online (bv. amazon) bestellen. Het kost niet veel, het is makkelijk te plaatsen en je krijgt (als de sensor goed blijft zitten) informatie over meerdere dagen. Dan kan je kijken hoe lang de insuline werkt. Kans is groot dat je dan gaat zien dat die eenmalige injectie gewoon niet langdurig genoeg de glucose onderdrukt. Als je alsmaar hoger in dosis blijft gaan (en je blijft bij 1x daags) dan is er een groot risico dat hij uiteindelijk hypoglycemie ontwikkelt en dat kan dan secundair weer een rebound hyperglycemie geven (somogyi effect) en kan ook weer lijken op een ‘slecht gereguleerde’ diabeet. Dus zonder die curves is het echt super moeilijk om te zeggen wat de hond nodig heeft. Dat gezegd zijnde, als de eigenaar het niet ziet zitten om een freestyle te plaatsen of om een curve te doen dan zou ik hem switchen naar prozinc 2x/dag (zoals je zegt dan wel met de dosis per keer te verminderen –> ik zou niet veel hoger gaan dan 0.5 IU per kg twee keer per dag en ophogen indien nodig). De nadir bij prozinc ligt meestal rond 8-12 uur na de injectie, dus het is wel verstandig om altijd in die eerste dagen na verhoging van de dosis op zijn minst tussen 8-12 uur na injectie de glucose te laten opvolgen zodat je een eventuele hypoglycemie kan detecteren. Moest je een Freestyle mogen plaatsen zoveel te beter 😉Wat de ogen betreft: als de hond volledige mature catarract ontwikkeld heeft dan is dat helaas niet meer omkeerbaar. In deze gevallen is chirurgie (verwijderen lens en vervangen door nieuwe lens) de beste optie voor de hond. Dit zal de levenskwaliteit aanzienelijk verbeteren.
Veel succes ermee!
Geert
-
He Loes,
Sorry, ik zie deze vragen pas nu!
Ik geef ze door aan Sophie Vandenabeele.
Groetjes,
Geert
-
He Patricia,
Frustrerend! Klinkt als hyperadrenocorticisme, maar je krijgt het niet bevestigd. Soms moet je ze een beetje laten ‘sudderen’ voor het echt uit de hormoontesten komen .. maar dan ben je precies al wel een tijdje aan het doen. Op dit moment zou ik inderdaad aanraden om eerst die echo nog eens te laten herhalen om te kijken wat er met die bijnier gebeurt. En dan afhankelijk daarvan evt terug opnieuw de LDDST herhalen (is ondertussen weer bijna een half jaar geleden, dus misschien dat je nu wel afwijkende resultaten hebt?). Je zou ook een ACTH stim kunnen doen, maar die hebben over het algemeen een lagere sensitiviteit (groter risico op vals negatieve resultaten) dan de LDDST, zeker indien het bijnier afhankelijk is. Kan me voorstellen dat de eigenaar wat gefrustreerd is, maar op dit moment heb je alleszins niet voldoende om te bevestigen dat deze hond cushing heeft .. Verder heb je wel ook geen andere duidelijke reden voor de PUPD, dus ik heb wel het gevoel dat de kans op hyperadrenocorticisme groot is (zeker ook gezien de andere klachten), maar misschien moet je het nog wat meer tijd geven .. Ter volledigheid zou je nog galzuren kunnen bepalen, al lijkt het me zeer onwaarschijnlijk dat iets levergerelateerd de oorzaak is van de PUPD (kan wel een laag MCV geven, maar het is ook mogelijk dat dat laag MCV een artifact is –> misschien even kijken of dat ook op vorige bloedstalen aanwezig was).
Succes ermee!
Geert
-
He Hilde,
Ik vind het een moeilijk gevalletje, omdat er bij deze kat meer aan de hand lijkt te zijn dan enkel de blaas die niet goed ledigt. Hoe sterk zijn de nierwaarden gestegen? Heb je ook een bloeddruk gemeten bij deze kat om haar nierziekte verder te substageren? En hoe sterk waren de nierbekkens gedilateerd (in mm)? Het feit dat het aan 1 kant een stuk meer uitgesproken was dan aan de andere kant doet mij vermoeden dat er mogelijk toch iets van sprake van obstructie in die ureters is (bv. steentje of strictuur). Als die nierbekkens gedilateerd waren puur en alleen omdat er sprake is van outflow obstructie dan zou ik ergens verwachten dat beide nierbekkens een gelijkaardige dilatatie vertonen.
En heeft deze kat iets van andere neurologische klachten? Als je de blaas moeilijk kan leegduwen dan is de vraag of er toch niet sprake is van een UMN (upper motor neuron) blaas tgv een spinaal letsel. Maar opnieuw: ik vind het wel verdacht dat het nierbekken aan 1 kant meer gedilateerd is dan aan de andere kant en aangezien kleine steentjes in de ureter heel gemakkelijk gemist kunnen worden (zowel op RX als echo) zou ik dat zeker niet uitsluiten.
Als dit zeer gemotiveerde mensen zijn dan zou ik zeker aanraden om de kat door te sturen voor een echo door een radioloog om de ureters volledig te laten bekijken en de urethra ook zoveel mogelijk te laten bekijken om te zien of er ergens steentjes zitten of een strictuur zit. Verder kan dan ook het maagdarmkanaal eens bekeken worden. De kat door een neuroloog laten bekijken zou ook een goed idee zijn.
Zien de mensen dat allemaal niet zitten dan zou ik ze sowieso behandelen voor chronische nierziekte (zeker ook even de bloeddruk bepalen, kijken of er sprake is van anemie, de elektrolyten (Ca, P, K en Na) bepalen en evt ook een FGF-23 laten bepalen (als eigenaar heel gemotiveerd is). Zie Vet Info over FGF-23 als je meer info wil. Wat is FGF-23 en wat is erover geweten? – Online Vet Training
Je zou kunnen proberen met betanechol, maar hou er rekening mee dat betanechol ook een invloed heeft op de contractiliteit van het maagdarmkanaal en om die reden niet is aangeraden bij dieren met maagdarmaandoeningen. Het betreft hierbij vooral dieren die bv. een ulcer hebben of die een obstructie hebben, maar het is ook tegenaangewezen bij dieren met chronische inflammatie in het maagdarmkanaal (en gezien dat lage B12 is er bij deze kat wel ook een kans dat er in het darmkanaal ook iets niet pluis is ..). Verder is het ook tegenaangewezen bij dieren met asthma, hyperT4, epilepsie en hypotensie.
Qua neveneffecten zien we vooral maagdarmklachten en mogelijke hypersalivatie. Het medicijn geven op nuchtere maag kan helpen. De dosis voor katten is 1.25 tot 5 mg per kat 3 keer per dag (start laag en ga geleidelijk omhoog). Als er ook maar enige twijfel is dat de urethra een verhoogde tonus heeft dan is het aangeraden om het te combineren met een medicijn dat de urinesfincter ontspant zoals bv. phenoxybenzamine of diazepam (diazepam best niet oraal geven aangezien risico op idiosyncratische levernecrose).
Ik zou dus zeker goed met de eigenaar bespreken dat dit medicijn niet volledig zonder risico is en dat het beter is om eerst het volledige beeld te krijgen. Maar uiteraard is het dan de keuze aan de eigenaar.
Veel succes ermee!!
Geert
-
He Celia,
Goede vragen! Uiteraard eenmaal je forthyron bent opgestart, heeft dit een invloed op je TSH –> door negatieve feedback zal je TSH onderdrukt worden. TSH wordt om die reden ook soms gebruikt om eerder een idee te krijgen over het ‘lange termijn’ effect van de medicatie. Het TT4 dat je meet om te zien of er voldoende medicatie wordt gegeven, is meer ‘een momentopname’ van wat je op dat moment geeft –> als je een paar dagen geen medicatie geeft dan is je TT4 gewoon weer laag. Het TSH dat verandert echter trager. Door het geven van medicatie wordt TSH onderdrukt. Moest je dan stoppen met medicatie dan duurt het een tijdje (hoe lang exact is bij mijn weten niet geweten) vooraleer dat TSH weer terug zal stijgen (met andere woorden: het effect van de medicatie op TSH is langduriger dan het effect van de medicatie op TT4). Dus het is moeilijk om je TSH nog betrouwbaar te gebruiken als je al aan het behandelen bent. Hoe lang je moet stoppen met medicatie vooraleer je weer terug betrouwbaar je TSH kan gebruiken, weet ik niet, maar ik raad meestal toch aan om minstens 1 tot zelfs 2 maanden te stoppen met de forthyron voor je je TSH terug kan bepalen.
Uiteraard als je bij deze hond de opvolging doet van het TT4 en je ziet dat met de behandeling zijn TT4 gewoon mooi zit waar je het wil hebben met behandeling (middelste helft ref waarde tot iets daarboven) op een bloedstaal dat je 4-6 uur na het geven van de forthyron hebt afgenomen en je bent 100% zeker dat deze hond zijn medicatie reeds 6 maanden heel strikt krijgt dan is de vraag uiteraard of de klachten van deze hond wel werkelijk het geval zijn van mogelijke hypothyroidie. Het is wel zo dat de vachtveranderingen behoorlijk lang kan duren vooraleer die beter worden met behandeling. Soms duurt dat maanden tot een jaar vooraleer je echt duidelijke verbetering ziet. Wat betreft mogelijke andere oorzaken: ik zou aanraden om te starten met een volledig bloed- en urineonderzoek als algemenen gezondheidsscreening. Ik zou ook de hond eens goed onderzoeken (inclusief orthopedisch en neurologisch onderzoek) om te zien of hij niet problemen heeft met bv. chronische pijn (bv. tgv chronische artrose). Veel honden stoppen pijn goed weg, maar je merkt dat ze minder bewegen en dat minder bewegen kan er dan uiteraard weer voor zorgen dat hij in gewicht bijkomt of niet afvalt (als hij nog steeds dezelfde hoeveelheden voeding krijgt als toen hij jong en fit was). Verder misschien ook nog eens op de huid zelf focussen: is er sprake van jeuk? Zijn er letsels aanwezig die kunnen wijzen op infectie etc. Als het gewoon droge, doffe vacht is dan misschien kijken wat hij van voeding krijgt. Krijgt hij iets van speciale dieetvoeding waardoor hij mogelijk een eiwittekort heeft? Eiwittekort kan nl ook leiden tot droge, doffe en slechte vacht. Ik zou het systematisch stap voor stap op die manier aanpakken, Celia.
Als je twijfelt over de diagnose van hypoT4 dan zou je kunnen proberen om de forthyron te stoppen en binnen 6-8 weken nog eens TT4, TSH en evt vrij T4 bepalen, maar dat is uiteraard alleen maar mogelijk als de eigenaar het OK vindt om daar geld aan uit te geven.
Veel succes ermee!
Geert
-
He Patricia,
Wat vervelend dat hij niet opknapt ;-( Zeker vervelend als het mensen zijn die zelf ook nog veel opzoekwerk doen en het allemaal niet volledig vertrouwen. Moest het puur een atypische addison zijn dan zou ik wel verwachten dat ze al beterschap zouden zien. De vraag is dus 1) klopt de diagnose van atypische addison wel? 2) Is er meer aan de hand?
Ik zou zeker nog even heel goed navragen bij de eigenaar of zijzelf toch echt ABSOLUUT NIETS gegeven hebben aan de hond (voor de ACTH stim) dat mogelijk een corticosteroid kan bevatten. Soms geven de eigenaars supplementen die ze online gekocht hebben waarvan ze niet goed weten wat erin zit. Of misschien hebben ze wat van zalf die ze zelf in huis hebben liggen op de huid gedaan. Je wil gewoon 100% zeker zijn dat er niets is gegeven dat de ACTH stim beinvloed kan hebben, want misschien worden we wel op het verkeerd spoor gezet met die ACTH stim. Ook voor jezelf nog even goed nagaan of er iets kan misgelopen zijn met de test zelf. Evt nog even contact opnemen met Velab om bij hen te vragen of ze soms een foutief resultaat zien met de cortisolmetingen.
Sowieso, zelfs al zijn we ervan overtuigd dat de ACTH stim uitslag wel correct is bij deze hond, denk ik dat er meer speelt. Tollers zijn natuurlijk heel gevoelig voor immuungemedieerde aandoeningen in het algemeen (zoals bv. steroid responsieve meningitis, immuungemedieerde arthritis). Heeft de hond ooit koorts tijdens de momenten dat hij lusteloos is? Is er ooit sprake van pijn of ongemak? Heb je al eens goed de nek, rug en alle gewrichten gemanipuleerd om te zien of je iets van pijn kan uitlokken?
Ik zou ter volledigheid (indien nog niet gebeurd) ook even de urine testen. Zeker zijn dat er daar niets in het oog springt zoals bv. proteinurie.
En dan moeten we met zo’n vage verhalen ook steeds denken aan een mogelijke chronische enteropathie of een mogelijke infectie. Een chronische enteropathie hoeft niet altijd gepaard te gaan met uitgesproken maagdarmklachten. Ik heb er al veel gezien waarbij het eerder vaag is zoals lusteloosheid en wisselende eetlust. Gezien zijn verhaal van huidallergieen is het zeker ook mogelijk dat hij met een heel gevoelig maagdarmkanaal zit. Een hypoallergeen dieet is in sommige gevallen voldoende, maar anderen hebben uiteraard meer nodig en de lage dosis cortico’s die hij nu krijgt, is uiteraard niet voldoende in deze gevallen. Uiteraard, voor je zou beslissen om die dosis cortico’s op te hogen, is het aangeraden om een diagnose te hebben. In dit geval is het nuttig om een volledig ontlastingsonderzoek uit te voeren (om chronische parasitaire infecties uit te sluiten), ik zou ook B12 en foliumzuur meten en evt ook een TLI en PLI doen, een voedseltest te doen (min 6 weken gehydrolyseerd eiwitdieet) en indien dat geen verbetering geeft, biopten van het maagdarmkanaal te nemen.
Qua infecties: anaplasma zien we vaak bij ons en kan als enige klacht lusteloosheid geven. Het lijkt me iets minder waarschijnlijk omdat hij geen thrombocytopenie heeft, maar ik heb het wel al een keer gezien in een hond waarbij het bloedonderzoek volledig normaal was. Deze hond had anaplasma inclusies in zijn bloeduitstrijkje en reageerde positief (lusteloosheid verdween) op behandeling. OPGELET: niet alle honden die anaplasma positief zijn (zelfs al zie je de parasiet op het uitstrijkje) krijgen klinische klachten. Liefst wil je ze pas behandelen als je zeker bent dat de ziekte veroorzaakt wordt door de infectie.
Andere infecties (ehrlichia, bartonella, angiostrongylus) zou ik niet volledig durven uitsluiten, maar lijken me wel minder waarschijnlijk.
Patricia, als dit heel gemotiveerde eigenaars zijn dan zou ik zeker met ze bespreken om ze door te sturen bv. naar Gent. Daar kan de hond bekeken worden door neurologie en inwendige geneeskunde. Het is zeker geen straight forward geval, dus ik zou heel duidelijk tegen de eigenaar zeggen dat het mogelijk nog heel wat zoekwerk zal vereisen voor je weet wat er aan de hand is. In de ideale wereld (als je hem gaat doorsturen) zou ik dan even de prednisolone afbouwen en stopzetten zodat dit zeker niets maskeert.
Hou ons op de hoogte! Interessant gevalletje!
Geert
-
He Patricia,
Wat vervelend dat de eigenaars je diagnose niet lijken te vertrouwen. Als de hond geen cortico’s heeft gekregen voor de ACTH test dan kan je de flatline ACTH stim echt alleen maar verklaren met hypoadrenocorticisme (op voorwaarde uiteraard dat de test correct uitgevoerd werd 😉 en er geen labo error is). De klachten van de hond passen er zeker ook bij en het ras uiteraard ook. Het feit dat de ouders negatief getest zijn, sluit het inderdaad niet uit. En, uit ervaring weten we ook dat die dieren niet onmiddellijk 100% goed zijn met een paar dagen prednisolone, maar dat je dat even de tijd moet geven (meestal zien we ze wel snel geleidelijk verbeteren en verwacht je dat ze binnen een paar weken weer helemaal terug ‘de oude’ zijn). Dus ik zou het een beetje tijd geven. Je zal waarschijnlijk qua dosis een beetje moeten verlagen, maar het kan geen kwaad om hem nu even op 0.2 mg/kg BID te houden en dan bv. binnen een week of twee te verlagen naar 0.1 mg/kg BID en dan het klinisch beeld goed in de gaten te houden.
De Nova Scotia is idd geen gekend ras voor de MDR-1 mutatie. Ik heb nog nooit een test laten doen voor MDR1 mutatie bij een Nova Scotia en weet ook niet zeker of het labo het voor dit ras zou doen. Als de eigenaars er super ongerust over zijn dan zou je misschien even kunnen navragen bij het labo of ze de Nova Scotio kunnen testen of niet?
Hou je ons op de hoogte?
Groetjes,
Geert
-
He Patricia,
Ben je echt 100% zeker dat deze hond NIETS van glucocorticoiden heeft gekregen voor zijn huidproblemen? Ook niets van topicale producten? Want als hij iets van cortico’s in de afgelopen tijd heeft gekregen (topicaal of oraal) dan kan je de ACTH stim niet vertrouwen.
Heeft hij echt zeker niets gekregen dan is het idd een atypische addison. Deze hond heeft in dit geval GEEN zycortal nodig, maar enkel maar prednisolone (of een ander glucocorticoid, maar meestal geven we prednisolone). We starten aan fysiologische dosis van 0.1 mg/kg twee keer per dag en volgen de hond vervolgens klinisch op (te veel prednisolone en hij zal pupd, polyfagie etc ontwikkelen – niet voldoende prednisolone en hij zal nog steeds lethargisch zijn, maagdarmklachten etc). Kijk even naar de volgende kennisdatabank vraag
OPGELET: ongeveer 25% van de honden met ‘atypische’ addison zullen in verloop van tijd toch ‘typische’ addison ontwikkelen. Om deze reden is het aangeraden om de elektrolyten op te volgen. In het eerste jaar doe ik dat meestal elke 3 maanden. Blijven ze in het eerste jaar goed dan doe ik het elk half jaar. Meestal als ze in de eerste 2-3 jaar geen elektrolytafwijkingen ontwikkelen dan zal het ook niet meer gebeuren.
Ten tweede: wanneer de hond een ‘stressvolle’ situatie moet doormaken (bv. operatie, naar pension etc) dan is het belangrijk om de dosis prednisolone te verdubbelen (net zoals voor een ‘typische’ addison).
Veel succes ermee!!
Groetjes,
Geert
-
Yes!! Fijn dat ze zijn verder gegaan en dat er nog wat uit de bus is gekomen! Hopelijk is hij met de doxy behandeling en de glucocortico’s dan snel weer terug in orde!
De addison zal dan vermoedelijk toch wel kloppen bij hem gezien die kleine bijnieren?
Maar goed opvolgen (ik zou elke 3 maanden elektrolyten controleren) dat hij geen ‘volledige addison’ ontwikkelt.
En, niet de eerste keer dat ik zo’n Anaplasma infectie heb gezien waarbij de enige klacht ‘lethargie’ is. Als het hiervan is dan zou het normaal mits behandeling wel volledig in orde moeten komen!
Bedankt om ons op de hoogte te houden!
