-
Hoi Hilde,
Interessante casus en ook wel wat frustrerend dat het allemaal wat langer duurt dan verwacht. Wanneer ik een wonde beoordeel doe ik dit altijd obv het TIME principe:
T= Tissue. Ik zie geen necrose maar wel hypergranulatieweefsel.
I= Infection/inflammation. Ik zie geen duidelijk bewijs van infectie of een biofilm (alhoewel dit wat moeilijker te beoordelen is obv fotos)
M = moisture. Dit is moeilijk in te schatten obv je foto’s maar obv van het verhaal en de fotos schat ik in dat dit een licht tot matig producerende wonde is
E= Edge. Ik denk dat ik een op basis van je fotos een mooie rand zie van neo-epithelisatie.
De trage wondheling heeft dus waarschijnlijk te maken met het feit dat we hypergranulatieweefsel hebben waardoor het moeilijk is voor de neo-epithelisaitie rand om hierover te groeien.
Ik ben het met Hilde (de Rooster) eens dat het een goed idee zou zijn om dit hypergranulatieweefsel chirurgisch te verwijderen om de wond genezing te stimuleren. Na de debridement zou ik persoonlijk werken met hydrogel (Kruuse hydrogel heeft ook nog polyhexanide 0.04% hetgeen antibacteriele eigenschappen heeft) gecombineerd met een niet-klevende primair gaas. Op basis van de vochtproductie van de wonde kan je een meolin bij een weinig tot matig producerende wonde of een schuimverband (Kruuse foam dressing) bij een sterk wond producerende wonde gebruiken. Antibiotica zijn in principe niet nodig.
Tijdens de genezing zou je kunnen overwegen om Phovia te gebruiken. Dit is op basis van fluorescerende licht energie en kan gebruikt worden bij chronische wondes (Salvaccia et al., 2020). Ik heb hier persoonlijk weinig ervaring mee maar onze dermatologen zijn hier wel heel tevreden over. Een andere opties is om na de debridement een VAC systeem aan te brengen.
Enfin, ik denk wel dat de wonde er komt maar een pro-actieve benadering in dit geval is wel op zijn plaats.
Groeten
Joachim
